asosyal itiraf

bugün tamı tamına 18 ay sonra bana uyurken dinlemem için önerdiğin şarkıyı dinledim ve ilk defa hiçbir şey hissetmedim, müziğin ritmine kapıldım anladım ki ben senden geçmişim

iki kişilik yalnızlık ve mutsuzluk yaşıyorum.

his edirəm deli kimi vurulmuşam

hani bazi insanlar vardir bildigin odun. bir sey soylersin mal mal yuzune bakar. oda arkadasim tam bu moronlardan tamam anladik konusmaktan haz etmiyorsun konusan bi tip degilsin o da tamam lan orospu çocuğu tum gun beni bekledip camasirlari birlikte yikariz diye sozlesince tamam diyip ogleden sona yurda gelip camasirlari yikayicam renklileri ayir istersen diye tekrar sormama rağmen yuzume mal mal bakip gotunu devirip uyumasi ulan aptal bir orospu cocugu olsan hadi neyse dicem tam burslu okuyorsun bölümü 2 cümle kurmaz mi insan benimkiler daha birikmedi sonra yikariz felan. beynini siktigimin aptal orospusu seni. siktir git simdi yikamaya ayri kurutmaya ayri para ver. kafani alip klozete sokup sokup çıkartıp tekrar klozete sokmak istiyorum. ygs lys kasarken beynini peynir ekmekle yemis angut.

hayatını sorunsuz devam ettiren ya da çok az sorunlarla hayata devam eden insanları o kadar çok kıskanıyorum ki. ben aklıma sadece 1 düşünce takılınca hayatıma son vermeyi bile düşünüyorken, insanlar kendi hayatlarını özel hayatlarını çalışma hayatlarını mükemmel devam ettirecek gücü nereden buluyorlar bilmiyorum. aklımdaki tek hedef okuduktan sonra sorumluluk almamış bi şekilde bu hayattan ayrılmak. o zamana kadar o yaşama enerjisi gelse hayatı diğerleri gibi yaşasam ah ulan keşke be.

bugün onu gördüm aylar geçmişti üstünden görmeyeli ayrılalı 14 ay olmuştu hayatımı düzene sokup başkalarıyla konuşarak mutlu olduğumu sanıyordum değilmişim ben onunla mutluymuşum bilmeden kendimi kandırmışım onunla olan anılarımız canlandı gözümde sahiplenişi kıskanışı hiçbir zaman onun gibi biriyle birlikte olamıycağımı anladım ben aşktan yana tükenmişim be vallahi ne aşka ne sevgiye inancım kalmış bir bakışıyla anladım bunu, ben ona asla geri dönemem oda bana dönemez bunu ikimizde biliyoruz.. siz bari yapmayın be kardeşim seviyosanız gidin sarılın bi gün benim yaptığımı yapıp masanın başında onun için içerken bulmayın kendinizi seviyosanız gidin yanına üzmeyin kendinizi.

bir grubumuz var 4 kişiyiz ikimiz şehir dışında okuyoruz kız anlattı yaşadığı zorlukları bende anlatmıyorum sorulmadığı sürece anlatmam aynen falan diyorum işte çok zormuş falan diyorum diğerleri anca o kıza yok yanındayız bi alo demen yeterli falan valla kıskanmadım ama 4 kişilik bir grupta bile görünmez olmayı nasıl başarıyorum amk

gelmeyene gidemezsin.

dertli bir gecende bir şarkı dinleyip öyle uyuyayım dersin. ardından iki olur, üç olur, beş olur, saatler olur. bir bakmışsın sabah olmuş..

bugün kafam taşşak gibi. baya bi dertlendim ve demlendim. çok güzel oldu

8 ekim eski sevgilimin doğum günüydü yanında kutlamak isterdim ama o kadar çok kırdı ki beni mesaj bile atmaya gönlüm el vermedi

bu aralar çok fazla kırılıyorum. biri bana takmamayı, üzülmemeyi öğretsin. çünkü ben artık en ufak bir şeyde gözlerimin dolmasından bıktım. sinirlendiğim de tek bir kelime bile söyleyemeyip ağlama krizine girmekten de yoruldum. ne çok isterdim ağlayamamayı.

(#2061495) ulan kadına çok mu güldüm naptım anlamadım. tee saat 6da yediğim balığın kılçığı hala boğazımda. ne çıkıyo ne de mideye gidiyo. ekmek yedim, şu içtim yok gitmiyo. takıldı oraya aşırı rahatsız ediyo. bi daha tövbe kimseye gülmeyecem

1 saattir uyumaya cabaliyorum. uyuyamadim. laf lafi acti tabi yine. birini bekliyorum, kimi, bilmiyorum. sanki bir sokak kosesini donsem gorucekmisim gibi hissediyorum. aci cekiyormus da beni bekliyormus gibi hissediyorum. ona sarilmami dort gozle... boslukta gibiyim, eksik parcam oymus gibi. bakiniyorum etrafa, sanki gordugum an o oldugunu anlayacakmisim gibi. ama sonra bakinma etrafina, o yok iste diyorum. sanirim icimde bir "o" yarattim, ona asik oldum. bekliyorum. o'nun kimsesizligi ve kimliksizligi kadar kotu bir gercek olmadi simdiye kadar hayatimda, bu kadar uzun sureli yasamadi, yasayip acitmadi.

mert burdaysan ses ver. bu adam belli yaşa gelmiş ama adam olamamıştır.

bundan seneler önce bi ses yarışması vardı. bende o zamanlar lisedeyim. orda bi çocuk yarı finale kaldı ama nasıl çılgınlar gibi destekliyorum. çocuğu facebooktan ekledim bi güzel, bu tabii bir sürü fana sahip oldu kimseyi tınlamıyor. buna mesaj attım pat cevap geldi. ben de şaşırdım tabii dedim cevap attın sok oldum diye. çocuk demesin mi nasıl ya biz tanışmıyor muyuz. i̇sim benzerliğinden beni eski bi arkadaşı sanmış. sonra da bir daha yazmadı djdjjsjsjs

ya içtiğim çayı bile benim için önemli insanlarla içmek istiyorum nedense.sanki çok samimi olmadığım insanlarla yediğim içtiğim şeylerden tat alamıyorun israf ediyormuşum gibi geliyor ve hayatımda o kadar önemli gördüğüm tek insan benden kilometrelerce uzakta

tamam buraya yazıyorum sözüm olsun be. her ne pahasına olursa olsun cesaretimi topladığım ilk an karşısına geçip içimdekileri söyleyeceğim. bana şans dileyin...

yine bir kaju yine bir gizlice bin bir yalan ile yeni zam yapmış patronun sinirlerini zıplatmayı borç bilerek erken çıkma hikayesi. bu yazdan hatırlarsınız çapkınlıkta sınır tanımıyordum. şimdi baya beynim sulanıyor. şehir dışından gelen biricik sevgili için işten erken çıkmak istenir. bahane olarak babannenin babannesinden kalma büyük miras ve avukat arayışı sunulur. patron (iyilik meleği yemin ederim) beni şirketin tabiri caiz ise milyon dolarlık avukatlarına yönlendirir. ben yine de buraya da bir gideyim de sonra bakarım derim (tüy dikiyorum şuan) ve izin imzalanır. kağıda bir bakarım ki 15:00 yerine 15:30 yazmışımdır. (o 30 dakika geçmez ulan şimdi) bu acelecilik bu şapşallık hayatımı mahvediyor. buraya bir derdimi sikeyim butonu alabilir miyim?

kıza suçunu söylüyorum özür diliyor kabul etmiyorum barışmıyorum buraya kadar her şey normal ertesi gün sanki o küsmüş gibi tripli tripli hareketler sağa sola üzgün gözükmeler ,lan yılan sen söyleyebilceğim ne varsa hepsinden betersin

bu gun ilk defa beyaz onlugu giyip lab dersine girdik ulan tip okusam herhalde gotum stratosferi delip geçecek yürüyüşüm değişti. önlukten midir nedir sorulan soruyu da bildim keyfim acayip yerinde suan . bolumu severek okumak harbiden cok farkli bi olay

bazı geceler acımı dindirmek için kendi kendime "abartma olum altı üstü bi sevdiğin ölmüş." diyorum. sözlük ben çok kötüyüm ya.

dökmeye niyetim yok içimi. zaten zor sığdırdım.

bazı yazarlara, girilen entrylere, yapılan yorumlara siktir git yazmak istiyorum ama sonra silik yememek için vazgeçiyorum. inş bu itirafım da silik sebebi değildir.

sol kanadı hareketlendirme işlemimde birazcık fren yaptım. şimdi tribüne gönderilmiş teknik direktör edasıyla maçı uzaktan izliyorum. hee, bir de zaman zaman sözlük için ibrahim kendine gel diyorum.

anksiyette, kaygı bozukluğu, sosyal fobi işte bilmem ne hastalıkların bıktım ve artık pes ediyorum böyle yaşamak çok acı veriyor. bende artık normal bir insan olmak istiyorum. çıkış yolu yok sanki labirent gibi hep dönüp dolanıp aynı yere çıkıyorum. en ufak durum bile beni kaygıdan öldürüyor inanın böyle yaşamak çok çok zor. evde, dışarıda, yemek yerken, uyurken, arkadaşlarla, iş görüşmesinde her yerde her yer. olmuyor artık dostlar..

bir mesajda kendi ismimi yazdığımda veya herhangi bir isim kullandığım da hep baş harfi büyüktür ama insanların bunu yapmaması özellikle benim ismime yapmaması sinirimi hoplatıyor (bkz: saçından tutup kafasının duvara sürtmelik insanlar )

bazen anlam veremediğim hareketlerim oluyor. geçenlerde bir köpeğe günaydın dedim bir süre bakıştık falan. size de oluyor mu yoksa tek miyim ahsjkdf

hayatımda ilk defa kara çarşaflı birinin sigara içtiğini gördüm şaşkınım

başımda koskocaman bir sınav sorunsalı varken ailemle ilgili konuları dahi umursamama adı altında bir köşeye sığdırmaya çalışıyorsam aşmam gereken şeyler sürekli önüme daha zor geliyo. güçlü olmaya çalışmaktansa yılmamayı seçerken zorlukların ardından kayıplar geleceğini de göze almış olmalıydım.

eski sevgilimin anasına destansı bir şekilde sövmüştüm ve iki sokak yukarıda karşılaşmıştık. garibim her şeyden habersiz yoluna devam ediyordu.

bugün bir sokak köpeğine muzumun yarısını verdim bir kere yaladı sonra yemedi.ben de muz ziyan olmasın diye 10 dakika boyunca köpeği muzun tadının aslında çok güzel olduğuna, denese kendisinin de çok seveceğine ikna etmeye çalıştım. yalnızlıktan sokak köpekleriyle muzun faydaları üzerine sohbet etmeye başladık kendi halimi hiç iyi görmüyorum ben. sonunda köpek muzu yedi ama. edit:ulan 32 kişi beğenmişsiniz.biriniz bile mesaj atmadı"kardeşim psikolojin nasıl iyi misin" diye.iki saattir duvar saatiyle konuşuyorum hayırsızlar.

nick6'mı sol kanatta görünce merakla karışık kötü bir heyecan oluyor içimde. ulan diyorum ne yazdılar acaba.. kötüyse sıkıntı, iyiyse daha büyük sıkıntı. i̇yi nick6 giriyorlar, güzel bi cevap verme kaygısı kaplıyor içimi. bazen de iadeyi ziyaret yapma zorunluluğu hissediyorum ama yapmıyorum tabi. her şeyin bi zamanı var. neyse, vakit ayırdığınız için tşk. gereksiz bi entry oldu ama söylemesem rahatlamazdım.

galiba aşık oldum :(

ömrümü, güçlü olmakla güçlü görünmek arasında harcıyorum. ve ben bundan çok yoruldum.

kimsenin sevmediği ,salak salak hareketlerde bulunan biriyim . bu haraketlerim yüzünden ömrüm boyu ne gerçek bir arkadaşım ne de bir sevgilim olacak. her gece bunu hatırlayıp sinirden ağlamak istiyorum . ama onu da yapamıyorum...

yarın jürim var. bugün binadan gece 11'de çıktım ve gönül rahatlığıyla az sonra sabaha kadar film izlicem. dünya yansa umrumda olmaz gayrı.

lise zamanlarımda evdekilerden atatürk dövmesi yaptıracağım diye izin alıp kocaman yıldız serisi dövmesi yaptırmıştım. atam affet beni.

18 yaş cidden de öyle mükemmel birşey değil. örneğin haftaya salı günü mr çektirmem lazım ama 18 olduğum için kesin ücretli olacak keşke hep 17'de kalsaydım

bugün bilgisayarda oyun oynarken kolumun biraz uyuşuk olduğunu fark ettim.bilgisayarın başına daha yeni oturmuştum, yani oyun oynamakla alakalı bir şey olduğunu sanmıyorum.daha sonra başından kalkıp yatağa uzandım.kolumdaki uyuşukluk devam etti, ama böyle karıncalanma gibi değil sanki yavaş yavaş uyuşturuluyor gibi.koluma dokunmadığım zaman kolumu hissetmiyordum sanki.bir süre sonra bir üşüme geldi böyle bir içime birden gittikçe artan bir heyecanlanma geldi, tam göğüsüme.ayağa kalktım biraz nefes aldım falan biraz iyi geldi ama 1-1,5 saat bu kolda uyuşma ve heyecanlanma veya göğsümde sanki baskı yapıcakmış gibi bir his belirtileri devam etti.önceden böyle bir durum yaşayan veya çevresinde yaşayan birini bilen varsa beni yeşillendirirse çok sevinirim.internetten baktığımda her yol kalp krizine çıkıyor ama boynumda veya kolumda ağır bir ağrı olmadı.

bundan bir kaç zaman önce bildiğin kendi ayağıma sıktım. hayatımı 180 derece değiştirecek bir şey yaptım ve şimdi bunun cezasını çekiyorum. mallığıma doyamıyorum. (not: tabiki ne olduğunu itiraf etmeyeceğim)

aga burada bazen dalgasına girdiğim bir entry ciddiye alınıyor hiç bozmuyorum devam ediyorum keyifli oluyor..

sayemde arkadaşlar iyi duyar kastı, güzel kaos ortamı oluştu. sözlük açıldı ya hu! bugün bir ayrı mutluyum :d

sanmıyorum burayı okuduğunu ama okuyorsan çok şey öğrettin bana çok yardım ettin keşke senin gibi bi hocam olsaydı hala idolüm olarak görüyorum seni teşekkürler her şey için :) not:zaten yapman gerekenden daha fazlasıyla yardımcı oldun minettarım :))

intihar etmek ne kadar kolay olabilir acaba?

bugün eski bir başlığa bakarken zamanında severek okuduğum sonradan kendini uçurmuş bir sürü yazar gördüm ve resmen özledim. artık sadece entrylerinden tanıdığım o insanları mı özledim yoksa daha mantıklısı, sözlüğün eski halini mi özledim bilmiyorum ama bi özlem doldu içime...

12 yaşımdan beri tanıdığım canım dostum bir buçuk yıl önce evlendi, yaklaşık 8 aylık hamile. arkadaşımı da eşini de çok seviyor sık sık arıyor veya gidip ziyaret ediyorum. bebeği olacak olmasına da çok sevindim teyze oluyorum diye mutlu oldum ama çok üzgünüm gram heyecanlanmıyorum. yani iyi güzel sen anne olacaksın da bana ne süt pompasından, ana kucağından, beşikten... her gün bunların fotoğrafını görmekten fenalık geldi. ben bu kadar istesem yaparım çocuk kendime. bana günde 8 defa bok temizlemek,gaz çıkarsın derken omuza kusturmak, emzirmek ve uykusuz kalacağım lanet sevişmesiz aşksız geçecek geceler kabus gibi geldiği için çocuk istemiyorum. istemeyeceğim. çok üzgünüm eşi kıskanmaya başlayınca, evlilik yürümeyince çocuk yapmayacağım, ailemin diretmesiyle çocuk yapmayacağım, evlendim diye görev icabı deneyelim bakalım oluyor mu diye çocuk yapmayacağım, ileride bana bakacak insan yok beni çok seven birine ihtiyacım var egosuyla çocuk yapmayacağım. kendimde değişiklik istiyorsam saçımı boyatır, sıfıra vurdururum,dövme yaptırırım kilo alırım veya kilo veririm yogaya yazılır, resim kursuna giderim,kamp kurarım. her kadını çocuk heyecanlandırmıyor. itiraf ediyorum bana çocuk dediklerinde afakanlar basıyor midem kasılıyor resmen. 3 bin lira maaşla prenses ve prens ilan edilen bebekler dünyaya getirdiğiniz için hepinize kızıyor arkanızdan da gülüyorum. çocuk lan bu insanın yavrusu, birey yetiştireceksin. marketten hamur alıp ekmek yapıyormuş gibi davranıyorsunuz. not: bu yazdıklarım en yakın arkadaşım için geçerli değil karı iki üniversite mezunu, eminim ki çocuk gibi insan gibi yetişir ama yine de süt pompası iğrenç bir şey ben mememe eziyet edemem.

derste bir ses kaydı geldi. şarkı söyleyip atmış. heyecanla dersin bitmesini bekledim, bitmek bilmedi. az önce ders arasında dinledim. niye bilmiyorum ama gözlerim doldu. mutlutum lan. mal mal sınıfta oturdum sırıtıyorum bir yandan da göz yaşı aktı gitti. biri sorsa neden diye açıklayamam. ben dinlemeye devam.

bugün elime bir mektup geçti sözlük, gözyaşlarıyla mürekkebi bozulmuş bir mektup.. okudum, hem güldüm hem ağladım. sevilmek mükemmel bir duygu ama bunu aranıza kilometreler girdikten sonra fark etmek, işte bu mükemmel değil.. hem de hiç değil.. not: yanlış yüzyılda doğmuşum ben, beni geri gönderin ahsjdk

gecesini mental olarak sağlıklı hissetmediğim günlerin sabahına hastaymışım gibi yapıp sorumluluklarımdan kaçıyorum. dünyaya sadece nefes almaya gelmemişim gibi yapıyorum ve hissetmediğim şeyleri hissediyormuşum gibi yapıyorum. bu sistem ne zaman patlayacağını merak ediyorum da çok gitmez herhalde.