asosyal itiraf

kalabalık bir caddedeyken caddenin diğer kaldırımına doğru sanki bir arkadaşı görmüşçesine el sallayarak "lütfullah" "lütfullah" diye bağırıyorum. tabii isimler o anki ruh halime göre değişiyor. neden yapıyorum bilmiyorum ama bunu yapınca kendimi daha iyi hissediyorum.

çok değil 5 dakika önce güzel falan değilsin kim bakar sana diye bi mesaj aldım bunun telefasi nedir ki gidip estetik mi yaptırıyım her allahın günü saçlarımı mı düzleştiriyim kıvırcığım diye seven insanın böyle bişey söylemesi çok ağır geliyomuş.

kafamın içini temizlemek istiyorum bana zarar veren düşüncelerimin kol gezdiği beyin koridorlarımı çamaşır suyuna bulamak istiyorum. burun kanallarımın içine naftalin tozu enjekte edip sonsuz ve mis kokulu bir uykuya dalmak istiyorum en büyük sözlüğü kezzapla kavurup küllerini gözüme döküp kelimelerle gözümü temizlemek kelimelerle kör olmak istiyorum. bir şeyleri istemek çok kolay ve güzel. elimden gelen tek şey ise bütün evi dip köşe temizleyip yorgunluktan bayılmak.

bana unutmayacağım bir anı bırakan bir akrabam vardı, şu entry de bahsettiğim (#1131276) haberi geldi birkaç hafta önce, kansermiş. herkes çok üzüldü tabi. burnundaki bir yara sebep olmuş kansere ve burnunu komple alıp, vücudundan alacakları parçalar ile tekrar bir burun yapacakmış doktorlar. sekiz saatlik bir ameliyat ile yaptılar da burnunu. herkes akın etti hastaneye nedense çok sevilen biriymiş. ben gitmemiştim çünkü ne sesini duymaya ne de yüzünü görmeye tahammülüm var. bugün ani bir kararla gittim hastaneye. yanlış anlaşılmasın ne affettim ne de yumuşadım. güzelce karşılandık o şerefsizin kızı tarafından. sadece bir kez yüzüne baktım ve yaşadığı acıyı görmek sanırım içimi rahatlattı. ben ona hiç beddua etmedim, kötülüğünü istemedim çünkü down sendromlu oğlu geldi hep aklıma; sadece allah'a havale ettim. ve bugün o herifin yüzüne baktığım 1 saniyelik kısımda allah'ın adaletini net bir şekilde gördüm. sırtımı ona döndüm ve camdan dışarıyı izleyerek düşündüm ama ne düşündüm gerçekten bilemiyorum. benimle konuşmaya çalıştı ama tek kelime çıkmadı ağzımdan onun için. yaptığı şeyin iğrençliği anladı mı? bilmiyorum. tavrımın sebebini anladı mı? bilmiyorum. gözümün önünde 3 sahne var. biri, ben çocukken onunla odada tek kaldığım o birkaç dakika; diğeri, seneler sonra karşımda yüzünü eğişi; sonuncu ise, bugün gördüğüm suratı. unutmak istiyorum ama unutulmuyor. yalnız, sayesinde şunu öğrendim: allah'tan başka kimseye güvenmemeliymişim. herkes yaptığını ödüyormuş; ya bu dünyada ya öteki dünyada.

cenabet cuma namazı kıldım

sözlüük, hayatım boyunca belki de en güzel doğum günüm az önceydi. gerçekten insanın onlarca yüzlerce arkadaşa ihtiyacı yok. sadece bir tane olsun ama en özeli olsun. bu gece beni o kadar çok mutlu etti ki kelimeler gerçekten kiyafesiz kalıyor benim için. i̇yi ki var o. bunu okuyamayacağını biliyorum ama bir yerlerde okunsun birileri bilsin istedim. somutlaştırmak istedim seni çok seviyorum ceydaa iyi ki varsın canımın içiiii

genelde anneme alışverişte aldığım şeylerin gerçek fiyatlarını söylemiyorum. birazcık aşağı yuvarlamış da olabilirim.

12 yaşındayım. anneannemin aldığı saçma sapan bembeyaz bi elbiseyle parka gitmişim. kuzenim beni süs havuzuna attı. nasıl bi mallıktır bilmiyorum çıkmak yerine oynadık bi de orada. bi çıktım elbise saydam olmuş. annem azarlaya azarlaya elbiseyi çıkartıp anneannemin pardesüsünü giydirmişti. 40 derece sıcakta siyah benden uzun xxxxxxxl bi pardesüyle dolaşmak zorunda kalmıştım.

al o kızı bana diyen oktay gibiyim. sözlük bana o kızı al. çok seviyorum.

bir isyan haliyle twitter kullanmayı bıraktım. ama galatasaray yönetimi twitter kullanayım diye saçma politikalar peşinde. gelmiyorum lan o siteye gelmiyorum

9 aydır erteyelip gitmediğim kardiyoloji doktoruna yarın gidiyorum hem ekg çekilmeyi sevmiyorum hem de kötü bişey çıkar korkusuyla gitmek istemiyorum ama maalesef 10.30 da randevum var :( dua edin sözlük kötü bişey çıkması

her gece şu saatlerde uyanıp bi daha uyuyamamaktan yıldım.

itiraf yazamıyorum. Bu aralar sahip olduğum ruh halini dile getiren bir şarkı bırakıyorum. link

hâlâ çocuk acilde muayene oluyorum sözlük

babamla olanlara artık katlanamıyorum. bugünde umutlarım yıkıldı. ne kadar ayakta tutmaya çalışırsam çalışayım izin vermiyor. en çok aralarından babam koyuyor işte. ama unuttuğu tek şey ben bencil bir kızım.

i̇ntihar etmenin bi yolunu arıyorum uzun zamandir.sevdiklerime en az aci verecek bisey.kendimden gectim.onlar aci cekmesin olumumden.sehit olmak geldi aklima o makam kismet olmaz boyle salakca dusunen bi adama.nasip ecel erken gelir belki daha mi az acir canlari bilmem ama belki avuturlar kendilerini takdiri ilahi diye

bir kaç yıla türkiye tabanlı suri(ye)sözlüğü çıkar diye korkuyorum

... işte bu yüzden değer verdim sana belki hislerimi görseydin seni sevmeyebilirdim insan kolay elde ettiği şeyden çabuk sıkılabiliyor doğru fakat seni uzaktan sevmek hani haberin yokmuş gibi sevmek varya bazen beni tripten tribe sokarken farkettim gerçek sevginin alkolden daha iyi kafa yaptığını sonra bana neden deli dediklerini farkettim sen yokken senle konuşurken yine msj hakkı yaptım bu ay sen bilmessin ben msj yazmayı sevmem ama senden geliyor diye kendi kendime msj atıp cevap vermeye başladım ben galiba gerçekten deliriyorum beni hastaneye kapatırlarsa sakın ziyaretime gelme gülümsediğin bi resmini gönder ben ona tamah ederim kafam çok iyi sana selamı var şimdi gidiyorum ama döndüğümde kaldığım yerden sevmeye devam edicem araya reklam girdi say sağlıcakla kal ha bide bu arada benim için gülümsemeyi unutma sakın

bugün doğum günüm. kutlar sanmıştım, kutlamadı. neyse olsun, buna da alışılır.

merhaba ben adi biriyim

yemin ederim şu hiçbir yere ait hissedememekten bıktım. bi tdk ya bakın bakalım aitsizlik yazınca anlamda havalibisey mi yazıyo

ne zaman gelse affediyorum

düğünden geldik babam düğünde çalan şarkıyı bulcam diye tutturdu birde sesli aramayı öğrenmiş, aç bana o mikrafonluyu dedi al buraya basicaksin dedim başladı önce şarkıdan bir kaç söz söylemeye şarkı göbek havası zaten fazla söz yoktu, olan sözlerlede bulamayınca adam melodi vermeye başladı. onu bulamayınca vazgeçti ciguliye döndü aşkim benim nasıl seviyorum bu adamı

başlığı "asosyal iltifat" diye okudum az önce. ben gidip uyuyayım en iyisi.

köye geldik ve dün yeni civcivler doğdu tam 10 tane. ama bi tanesi annesinin peşinden gidememiş kapıya bacağını sıkıştırmış, biz de bulduk onu, ben aldım bacağına bir şeyler sürdüm, sardim, yem yedirdim, su içirdim falan ama durumu kötü yaşayacak gibi görünmüyor. ama hayvan o kadar masum, savunmasız ve tatlı ki ölcek diye çok korkuyorum, elime ilk aldığımda ağladım hatta, onu bir kutuya koydum orda yatıyor aynı odada kalıyoruz, ara sıra avcumda uyuyor. çok güzel. i̇tiraf etmek istediğim şey ise ben hep bir evcil hayvan almak istiyordum ama bu civcivden sonra çok kararsiz kaldım çünku bu civciv daha iki günlükken bile ölürse çok üzülürüm, köpeğim olursa ve o ölürse daha fazla üzülmekten korkuyorum. bır yandan da bu civciv, köpek alma isteğimi daha da artırdı. nasıl anlatsam, böyle yanında hep birisi var, hayvan bile olsa bir varlık var. odanda biri var, bir nefes var, bir arkadaşın var. gece ara sıra sesine uyanıyorsun, sabah onun sesiyle uyanıyorsun, müthiş bir şey, bu hissiyatı çok sevdim o nedenle bu yandan bir köpek istiyorum bir yandan da istemiyorum, çok kararsızım. bu benim için büyük bir mesele ve küçük bir itiraf.

seviyom sözlük de desi var işte, kızı ikna etmek epey vakit alacak. senin neyine kız tavlamak?

sigara içmiyorum ama bugün annemin paketinden sigara aldım. sonra da mutfakta yukardaki dolaplardan birine koydum. içer miyim içmez miyim onu da bilmiyorum ama bi anda alasım geldi. edit: içtim.

çeşme ve kapak gibi her şeyi sıkılama huyum var

karanlıktan ve palyaçolardan korkuyorum bu yüzden gece ışıklar kapandığında sabaha kadar yataktan çıkmıyorum dünya yansa gıkım çıkmaz.

sosyoloji sınavı hala rüyalarıma giriyor. 2. senesinde geçtiğim halde o travmayı bir türlü atlatamadım. atlatamamışım. kaç sene oldu yine sosyolojiden kalıyordum rüyamda. daha doğrusu kabusumda. 60 puanlık soruyu bomboş bir şekilde teslim ettim. hey gidi goca sosyoloji sen mi büyüksün ben mi göreceğiz. önümüzdeki kabuslara bakacağız.

doktorları her izlediğimde doktor olacağımı sanıyodum

kahvaltıda kaç zeytin yediğimi çekirdeklerini sayarak anlarım. bunu mutlaka her sabah yaparım. ama bu şimdi niye aklıma geldi, anlayamadım

ne kadar unuttum desemde sesini duysam yada fotoğrafını gördüğümde unutmadığımı anlıyorum. unutmak istiyorum aklımdan veya kalbimden silmek bunu gerçekten istiyorum ama yapamıyorum. ansızın geliyor aklıma gözlerim doluyor. diyorum ki artık konuşmıyacaksın onunla sevmiyor seni. ama gelip birşey dediğinde veya birşey istediğinde kendime verdiğim sözlerin hepsi uçup gidiyor. gitmek isteyip gidemiyor, unutmak isteyip unutamıyorum. ve bu durum artık gerçekten çok canımı yakıyor.

son bir haftadır beinsport'dan gelen bildirimlere korkarak, alıştıra alıştıra bakıyorum, sneijder ayrıldı yazısını göreceğim diye. çok korkuyorum lan gidecek diye. inanın sürekli dua ediyorum, anneme dua ettiriyorum gitmesin diye. inşallah gitmezsin wesley. seni sevenleri üzmezsin.

bazen sevilmek istiyorum yalandan da olsa sevgi sözleri duymak istiyorum belki bi boş bakış yarım gülüş bile yeter diyorum. ondan sonra düşünüyorum ve insanların samimiyetsizliği aklıma geliyor iğreniyorum ve çekiniyorum insanlardan sahte sevgilerinden ve aşklarından sahte duygularından. evet samimiyet ve içtenlik istiyorum galiba bu günlerde çok şey istemeye başladım.

kafamın içinde ona söyleyecek uçsuz bucaksız şeyler bulunduğunu hissediyorum, senelerce söylense bitmeyecek şeyler...

özledim.

eskiden beni nasıl sevdiğini hatırladıkça şuan ki sevgisine inanmıyorum.bugün buluştuk her zaman gittiğimiz yerlere gittik o yanımdayken eski zamanlar geldi sanki karşımda o değilde başka biri oturuyor başka biriyle konuşuyor gibi hissettim bütün gün boyunca bir daha öyle olmayacağını biliyorum ama kabullenemiyorum sanırım.

bir bir buradan kazandığım arkadaşlarımı bırakıyorum. bugüne kadar yalnız geldim, yalnız kalmak da zoruma gitmez evelallah. hadi eyvallah.

selamlar sayın ahali ve değerli insanlar. sorundan bahsediyim. şu an üniversite 2. sınıfdayım ve lise 2 de bir y adlı hanımefendiye gönlümü kaptırdım. beni lise 4teyken reddetti lakin ben onu gönlümden hiç bir zaman atamadım. her neyse üniversitede çok yakın bir arkadaşımın(z zatı) bana aşık olduğuna dair bir dedikodu çıktı ama ben ilk başta önemsemedim. sonra da bu dedikodunun doğru olabileceğine dair ciddi manada bana laf taşınmaya başlandı. en son bi arkadaş konser bileti satarken bana 2 tane kitledi hadi yenge ile gelirsin dedi. bende ula kim yenge yok öle bişey falan dedim ama biz öyle duyduk diye de bana uyarı verdi. bende z adlı kıza ara ara benim gönlümün başkasına ait olduğunu ve bu kalbe başkasını almayı düşünmediğimi söyledim. yaklaşık 4 ay boyunca kademeli olarak aramıza mesafe koymaya çalıştım. sonra bi müddet konuşmadık. yaklaşık bir ay sonra falan beni çağırdı bi görüşebilir miyiz dedi. tamam ya dedim ama işin içinden çıkamıycam. onun benim hakkımda sevmediği konulara falan girdim.muhabbet uzadıkca durumu buna açıklamaya çalışmayı denedim. dediğim laf bi işi halletmem lazım ama çok da bilinmeyen var çok da etkilenecek insan var dedim.( ortak arkadaşımız çok bunu kastetmeye çalıştım.) vay sen x kızına aşıksın. x şahsı da benim yakın kız arkadaşlarımdan biri. aha dedim yırttım ya bunu kabul edersem benden uzaklaşır ben de zyireddetmek zorunda kalmazdım. giderken dedi ki ondan(y) daha mı güzel gülüyordu( ben gönlümü bir gülüşe kaptırmış ve ondan daha güzel gülen birine rastlamazsam aşık olmam demiştim). gitti ve o zamandan beri konuşmadık lakin aldı beni korku. sonuçta bu dakikadan sonra benim kalbimi kırmak için gidip x kişisine aşık olduğumu x kişisi veya arkadaşlarına söyler falan o da sıkıntı sonuçta x benim çok sevdiğim bi arkadaşım. ula dedim saçmalık belki ama gidip laf büyümeden ben aşıkmış gibi davranıyım sonra da olaylar ben kendi akışına bırakırım( x kişisi ile aramızda bazı sözler vardı aslında ona güvenmiştim. 1. birbirimize sormadan karşılıklı karar vermeyecektik ve 2. eğer böyle bir arkadaşlıktan sevgi doğarsa tekrar arkadaşlık doğabilir) sonra anlamasını sağladım. x kişiside olanları bana sormadı ve arkadaş kalalım hikayesini de konuşamadık. beni de her sosyal platformdan engellemiş. bu şekilde çevremde ki pek çok güvendiğim kız arkadaşımı da kaybettim. şimdi ne yapıcam bilmiyorum. kısaca şu an herkes benle konuşmuyor ne yapmalıyım acaba bi fikriniz var mı? sevgiler herkese selamlar

bugün doğum günüm 28 yaşına girdim. bugüne kadar hiç kutlamadım. ailemin bile aklına gelmedi gelmeyecek arkadaşlarımında. koca adam oldun senin neyine doğum günü diyeceksiniz ama insan azıcıkta olsa heves ediyor. buraya içimi dökmeye geldim gidiyorum sözlük iyi geceler..

yine mesaj attı "hadi konu bul, konuşalım" dedi "seninle konuşacak hiçbir şeyim yok" diyemedim

beni yargılamayın lütfen bugün gene açtım bir büyük oturdum içiyorum sarkimi açtım son ses ufak ufak kafa gittikçe kendimle tartışmaya başladık bı yanım başka bişey anlatıyor bı yanım başka bişey bildiğiniz kavga ediyorum ömrüm boyunca bir kişide takildm kaldım ona benzeyen birini görsem hemen yüreğim bı başka çarpıyor sanırım bu benim son entrym olucak dayanamıyorum artık herkesde aynı kızı görmeye

kocaman bir boşluk var hayatımda. bu herkes için böyle mi yoksa bir benim lanetim mi bilmiyorum. en yakınım bile beni tanımıyor aslında. koca bir hayat böyle sürüp gidecek. umudum yok artık.

bugün de iş bulamadım.

güzel olan şeyler hep başkasının hissi

bu dünyada hem en çok sevdiğim hem de en çok sinirlenip, kızdığım hatta bazen nefret ettiğim kişi annem... ne yapsam ne desem boş bazen. kendi bildiğinden vazgeçmiyor ve insan hiç değişmiyor. kendi doğruları üzerine yaşamaya devam ediyor.

normalde insanların yüzünü inceleyen uzun uzadıya bakan bir insan değilim ama dolmuşta arkada otururken önümdeki çocuğu sana benzetmem arkadan ama o böyle değil deyip iki saniye sonra o mu acaba demem çocuk inerken uzun uzun bakmam ve senin olmayışın sabah sabah yakmıştı canımı ama seni özlemiyorum ve sevmiyorum

sayısalcıyım ve eşit ağırlık sınıfına gidip coğrafya atlası istedim. bir önceki gün onun sırasının altını inceledim ve sadece onda olduğunu biliyordum. ondan atlası aldım ve birkaç hafta önce de instagramdan takip isteği atmıştım. böylece arkadaşlık kurdum. 8 kez takip ettim, 5 kez yakalandım :d oradan anlamış galiba amacımın arkadaşlık olmadığını. bana söyledi anladığını, ne alakası var ya ben seni arkadaş olarak görüyorum diyerek ikna edici bir şekilde konuştum. ama öyle böyle değil sözlük, efsane seviyorum. çok seviyorum ya, hayatımın merkezi. ama o bizi arkadaş zannediyor, veya ben arkadaş olduğumuzu sanıyorum. bunlar da sözlük dışına çıkmazsa sevinirim, çünkü okursa anlayacağından eminim diyebilirim :d

bugün yokluğunun 2200. günü.. saymadım.. anılarımı sakladım...