asosyal itiraf

az önce sözlükten kız düştü ama sapık çıktı rıza baba send nudes diyo

öncelikle sözlük halkına belirtmeliyim ki, uzun olacak arkadaşlar bu entry. büyük bir kısmınız belki de okuduğuna pişman olacak, istemiyorsanız okumayın. şimdiden açık açık söylüyorum, aklıma ne gelirse yazacağım, tüm samimiyetimle.. nereye de yazacağımı bulamadığım için bu başlığa yazıyorum. bu satırların varlığından bile haberin olmayacak biliyorum, gerçi haberin olsa da ne değişecek ki zaten. sadece içimi bir yerlere dökmek istedim bu gece, uzuun zamanlar sonra ilk kez. koydum rakımı, açtım bana her daim seni hatırlatan şarkıları, bir kenara tutturdum fotoğrafını ve yazıyorum sevdiğim. o boncuk boncuk baktığın fotoğrafını açtım, gözlerinin içine baka baka yazıyorum.. özledim seni. hem de çok. o boncuk bakışlarını, kokunu, tenini, ses tonunu.. hatta omuzlarında ağlamayı bile. bilirsin, sert görünürüm ama aslında çok duygusal bir insanım ben. sen gittikten beri gözyaşlarım bile sahipsiz. eskiden sadece senin omzuna kafamı koyup ağlardım biliyor musun? ama artık öğrendim sensiz de ağlamayı. hem de hıçkıra hıçkıra. tek farkı eskiden başım omzundayken ağlardım, artık arkandan ağlıyorum. bunca zaman sonra bile sevdiğim. sevgimi belli edemedim belki de hiç sana, haklısın o yüzden gitmekte. hissettiremediysem bunu sana, bu benim suçum. ama haksızlık yapmadığını da söyleyemem be sevdiğim.. söyleyemem. tamam ben belli edemedim belki sana son dönemde, ama biliyorsun be sevdiğim. senden başka tek bir kıza bile yan gözle bakamadığımı biliyorsun. senden sonra da denedim bunu, yapamadım. hala aklımda sen ve o boncuk bakışların. sadece bir süreliğine kendimi kandırdım, hepsi bu. baktım fayda etmiyor artık, ondan da ayrıldım zaten. merak ediyorum, sen de böyle hissediyor musun hala? yerimi doldurabiliyor musun başka tenlerde, başka nefeslerde? ben yapamıyorum. i̇nsan nasıl doldurabilir ki hem aşık olduğu, hem de en yakın arkadaşı olarak gördüğü kişinin yerini? evet, bazen karıştırdım senin aslında benim sevgilim olduğunu. arkadaşımmışsın gibi davrandığım çok oldu. sen benim ilkimdin be sevdiğim. sevgililiğin nasıl olduğunu bile bilmiyordum ki sana kadar. tüm sırlarımı döktüm sana, tüm yaşantımı. hiç kimseye anlatamadığım şeyleri anlattım sana. destek gördüm senden çoğu zaman evet, ama kolay şeyler değildi be sevdiğim. atlatamadım ben hala onları. atlatmış gibi davrandım onları senin yanında hep. sırf sen üzülme benim için diye. tek mutlu olduğum yer senin yanın, senin yanında da bunları hatırlamayayım diye uğraştım hep. sen demiştin ya hani, annenin telefonundan mesaj atıp benimle paylaşmıyorsun, açamıyorum seni diye. biliyordun ki aslında her şeyi.. kolay değil be sevdiğim.. kolay mı yıllarca olsun diye uğraşılan yeğenini daha 2 aylıkken kaybetmek? kolay mı babaannenin kanser olup onu onlarca kez tek başına hastaneye götürmek zorunda kalmak, onunla ilgilenmek? kolay mı ha babanın anneni aldattığını öğrenmek? onunla konuşmak? daha ilkokula giden kardeşini düşündüğün için bunları yutmak? daha sadece 19-20 yaşlarındayken yüzleştim ben bunların hepsiyle, nasıl atlatabilirim ki? söylesene, nasıl? yaşadığım her şeyden sonra, şu hayatta sırtımı güvenerek yaslayabileceğim tek duvarımdın sen benim. sen de gittin… haksız da sayılmazsın. yıllarca benim bin bir türlü salaklığıma katlandın, bunlara da mı katlanacaktın? gitmen koydu evet, ama sözlerin ve yaptıkların kadar değil be sevdiğim. hayatımdaki onca travmanın içerisinde, baş köşeye oturmayı başardın. tebrik ederim seni. bir insan sevdiği kişiye nasıl söyleyebilir onca şeyi, inan aklım almıyor. aradan aşağı yukarı koskoca bir yıl geçti, hala inanamıyorum söylediklerine, yaptıklarına. bu kadar mı düşman belledin beni kendine? bu kadar mı sevmedin beni be sevdiğim? hiç mi utanmadın senden iğreniyordum derken? hiç mi çekinmedin senden ayrılmayı bir senedir düşünüyordum derken? yaptıklarını burada söylemeye dilim bile varmıyor. sana inanamıyorum… söylediklerine, yaptıklarına… şu an karşımda fotoğrafı duran, kafasını hafif eğip dudaklarına büzerek, kedi gibi gözlerimin içine bakan bu kadının sen olduğuna inanamıyorum… o masumiyetin sana ait olduğuna inanamıyorum. benim gerçekten aşık olduğum kadının bu olduğuna inanamıyorum… ama sana teşekkür ederim. sayende, geçirmem gereken bir evrimi geçirdim adeta. bir insan küllerinden nasıl doğarmış, onu öğrendim. i̇nsanların ne kadar güvenilmez olduklarını anladım. yapılmaması gereken şeyleri de öğrendim sayende. tek keşkem, senden önce bir başkasında bunları öğrenmek isterdim. o zaman her şey daha farklı olabilirdi. en azından bu kadar kötü bir sonumuz olmazdı be sevdiğim. i̇şin en kötü yanı da ne biliyor musun? hala köpek gibi seni seviyor olmam. ne yaparsam yapayım, yerini dolduramıyor olmam. dünyanın yörüngesinden ayrılmış ay gibi, başı boş dolaşıyorum ortalıkta. bildiğim tek bir şey var ki, her ne kadar kendimi kandırsam da yarın öbür gün karşıma çıksan sana yine hayır diyemeyeceğim. gururumu tamamen ayaklar altına alıp yine sana koşacağım.. aşk gurur dinlemiyormuş, sayende bunu da anladım… umut etmenin de bir sonu yokmuş bak, hala döneceksin diye bekliyorum seni. gelmeyeceğini bile bile… not: okuyan arkadaşlardan konunun dağınıklığı için özür dilerim, dediğim gibi tek amacım içimi dökmekti. sonradan ekleyip çıkararak yazdım çoğu yeri. not2: her şeye rağmen, sevmek güzel şey. sevin, hala seviliyor iken de değerini bilin.

yıllardır ona onu sevdiğinizi söylemezsiniz; çünkü onun sevgisinin azalacağından korkarsınız, onu incitmekten korkarsınız, cesaret edemezsiniz, güvenini kırmak istemezsiniz, kaybetme ihtimalini göz önüne alamazsınız. bir gün bakarsınız ki zaten onu hiç elde edememişsiniz.

genel de geriye bakınca şöyle diyorum. "ulan yine nerde hata yaptım"

okulu bırakıp buralardan kaçasım var.

yaşamak istemiyorum ama ölmeye de götüm yemiyo

ben çok çamura battım. haddinden fazla bataklık. uyuşturucu içtim, içirdim, sattım. alkol içtim, içirdim. sigarayı söylemiyorum bile. elime ne geçti? yarısı çöp olan iç organlarım ve koskocaman bir hiç.

bu başlığa bu saate kadar niye az entri girilmiş amk hayret

çakmak yan odada kalmış diye üşenip paketteki 8 sigarayı ardı ardına içtim megersem ev arkadaşımda çakmagını burda unutmuş

şöyle 1 hafta kendimi eve kilitleyip kimseyle görüşmeden kafamı dinleyesim var

tavşanlı pijama üstüne ayılı polar giyiyorum. cocopops yiyorum, sürekli gülüyorum en sevdiğim renk pembe ama geceleri neşet ertaş dinliyorum

millet gece başını yastığa koyduğunda eski sevgilisini ya da ne bileyim hoşlandığı kişiyi falan hayal eder, ben istanbulda ki euroleague finalinde olabilecek fenerbahçe anadolu efes eşleşmesini hayal ediyorum...

önümde yürüyenin götüne baktığım doğrudur..

en son buluştuğumuzda sakallarımla oynadı diye sakallarımı kesemiyorum

her şeyden o kadar bıktım ki. hiç bi şey yapmak istemiyorum. kimseyle konuşmak istemiyorum. biri beni bu durumun içinden çekip çıkarabilir mi?

hayatında kaybettiği en değerli insan dedesi anneannesi veya babaannesi olan insanları kıskanıyorum. onlar için üzülüyolar ve yaptıkları şey bana basit geliyo. hani nasıl desem o kadar hiçbi şey yaşamamış ki görmediği dedesinin yokluğuna üzülüyor. neyse işte kıskanıyorum.

hoslandigim sahsiyet mezuniyette benim kavalyem heheeyyy 😘😚😚

benim ondan hoşlandığımı biliyo söyledim,3 hafta bişey demedi geçen hafta falan yazıştık biraz geçen hafta tam bugün bana arkadaş iyiyiz dedi cuma günü arkadaşından bi kızla konuştuğunu öğrendim bugün de çıkmaya başlamışlar lan madem herşey 1 haftada oluyodu beni neden süründürdün 3 hafta

beni hiç umursamayan biriniz hala daha umursuyorum ve suan yardımcı ihtiyacım var dese hiçbişey demeden yardım ederim . bu kişiyi seviyorum sanırsam bilmiyorum. farklı duygular garip gelir zaten. sadece biraz umursasa?

takımda herkes b rushlarken alt tünele gidip ölen biri var ya o benim.

hakikaten eski sevgilimden yoruldum, bittim, tükendim. hayatım azıcık yoluna girdi desem bir anda karşıma çıkıyor, 5 dakikada hoop en başa atıyor. oyunda tam bölümü geçecekken bossu yenemezsiniz ya, heh öyle bir şey işte. yeter artık sal lan beni, zaten iki gram nefes alacak hâlim var şu hayatta onu da alma elimden. ayrıldık işte, bitti, yokuz artık, ulan zaten ben hiçbir zaman olmadım ki. 2 sene boyunca senin mutluluğuna oynadık, ha tabi yine yaranamadım. varım yoğum bir canım, alabiliyorsan onu da al valla gocunmam.

acı çekiyorum keşke sadece bu sıradan bir aşk acısı olsa ama değil ben çocukluğumu özleyemiyorum olmayan bir şeyi özleyemem zaten insanlar beni tanımıyor gölge gibiyim kendi hayatımda saçma bir karekter , umut etmek istiyorum ,hayal kurmak ,yaşamak istiyorum nefes alan sıradan bir insan değil kalbim ölmüşken bile hala mutlu olmak istiyorum bir nebze yaşamak masumların ölmediği ,çocukların taciz edilmediği,kadına değer verilen , para değilde sevgi gecerli olduğu yerde özgürce yaşamak istiyorum umarım mutlu gibi görünürken bir gün gerçekten mutlu olurum...

saat 02:03 paketimde kalan son 12 sigara ile günü kurtarma derdindeyim. telefonumda, müslüm gürses çalıyor. sanki notaların arasında bir savaş var. öyle de söylenmez be müslüm baba, aklıma geliyorsun tam dao sıra müslüm baba 'affet' diyor. 😏

02:19 10 dal sigaram kaldı. ne zaman yaksam? nasıl yaksam? acaba yaksam mı? derken seni düşünüyorum. ( bir sigaranın daha aramızda lafı olmaz değil mi?) oysaki fazla içme derdin. offf neyse

i̇nsanlar hayati hata yapa yapa öğreni̇rmi̇ş bende bi̇ kere nasil bi̇şey di̇ye bi̇ri̇nin ufak mi̇ktar parasini çalmişdim hala vi̇cdan azabindan uyuyamiyorum lan nasil bi̇ öğrenme yöntemi̇yse mk

02:54 biraz yabancı dizi izlemeye çalıştım. aksiyonlu bölümler yoktu. en iyisi müzik dinlemek. gözlerim sırılsıklam.

03:05 aslında bu yazının devamını getirmeyecektim. ama sezen aksu acı ve hüzünle kesti şarkıyı " seni kimler aldı, kimler öpüyor seni?" bilmiyorum ama benim dudaklarım şuan izmaritte (ve bir sigara daha )

03:20 galiba çok sigara içmeye başladım başak. yanımdaki küllük, kafamın içinde doluşan sorulardan daha dolu. ne yapayım, sigarasız da gitmiyor ki bu şarkılar, bu acılar. sen en kıyak damar şarkının ekfarlanıp sigara yakıldığı o saniyesisin.

03:57 sanırım şuan uyuyorsun. hayalleri olanlar değil, hayalleri ölenler uyumaz. sessiz olun beyler. o uyuyor. ben ölüyorum.

hissizleştim. umursamaz oldum. tahammülüm kalmadı. hiçkimseye. hiçbir şeye. i̇nsanlığımı kaybettim. duygularımı kaybettim. vicdanımı kaybettim vicdanımı. en çok da merhameti, şefkati kaybettim. gülümsemeyi unuttum. ağlamayı unuttum. yaşamayı unuttum be. nefes almak manuel olsa onu da unuturum. ve keşke öyle olsa da, ben de unutsam diyorum

onca ağıza alınmayacak şeyler söyledi, bi cümlesi yaraladı beni. "diğerlerinden pek bi farkın yok." farklı olduğumu da söyleyen sendin bunu diyipte kalbimi kırmaya ne hakkın var? ama var işte 😏

az önce çevrimiçi oldun. uyandın uykundan. şimdi geri uyuyacaksın. benim ise boğazım düğüm, kupkuru. ama sigara hak ediyor.

açım sözlük. sevgiye açım. güvenme duygusuna açım. mutlu olmaya açım. amına koyim çok yalnızım sözlük.

beynimin düşünme yetisini kaybetmesini istiyorum bazen. en saçma en ufak şeyi o kadar çok düşünüyorum ki kafayı yiyecek duruma geliyorum en son. o kadar çok düşününce elime geçen yararıma bir şey de olmuyor. saatlerce ne düşündüğümü ben bile bilmiyorum.

anne çok büyük hatalar yaptım .

çok değiştim. önceden karşıma çıksa ne yapardım diye sorduğumda hep şunları söylerdim; sarılırdım, sadece sarılırdım. sımsıkı sarılırdım, kokusunu içime çekerdim. gözlerine bakardım doya doya. ama şimdi... şimdi ise başımı alıp iki elimin arasına yalvarırım gitmesi için. ağlarım, haykırırım, bağırıp çağırırım. ama asla o'na dokunmam. çünkü artık kabullendim. eğer bir gün karşıma çıkarsa delirmiş olacağım. o'na her dokunduğum gecenin ardından mezarının başında karşılayacağım sabahın ilk ışıklarını. her yanımda olduğuna inandığım gecenin ardından elimde bir demet çiçekle mezarının başına geleceğim. ve benim artık hiç gücüm yok. o'na sarıldığım her gecenin ardından toprağına sarılmayı kaldıramaz şu sol tarafımda çıra gibi yanan yürek. bu yüzden sevdiğim ne olur beni terk et.

annem "iki gündür niye ölü gibi geziyosun, noldu bi sıkıntın mı var, rengin gitti iyice, iyice durgunlaştın sessizleştin. niye böylesin bi derdin sıkıntın mı var?" diyo. yok anne bişeyim ders çalışamıyorum canım ona sıkkın biraz diyorum." yok olmuş sana bisey. noldu anlat. aşık mı oldun yoksa?" ne aşkı anne bi dur yaa.. valla bana nolduğunu keşke ben de bilsem de sana söylesem. ama yok yani tam olarak niye böyleyim bilmiyorum. belirli bi sebep yok.

onu çok özledim sözlük. tutunacak dalımız kalmadı tutunamıyoruz sözlük. neden anlamıyorum ama insanlar çekip gidiyor amk sözlük. yani sanırım biz bu dünyanın insanı değiliz. yoksa bu kadar boktan şeye karşılık kendi hayatımıza devam edebilirdik.lakin bunu da yapamıyoruz ya lanet olsun

sevmek istiyorum ama yapamıyorum galiba. aklımda başka birisi varken diğerini yara bandı olarak kullanmak hoş olmuyor ve unutamıyorum lan unutmak istiyorum bazen becerdiğimi zannediyorum ama olmuyor.

sözlük canımızı yakanların canı yansın istiyorum sonra canı yanarsa canım olmaz diyorum. olamam ki o zaman . ama bunu dediğim kişinin umrunda bile değilim sanırsam sıyırdım? sözlük canım acıyor,

herkesin amına koyayım. herkesin a mı na ko ya yım. beni anam siz üzün diye doğurmadı. şunu bi aklınıza sokun. siktirin gidinö

kimseye söylemiyorum ama hatıralar zoruma gidiyor sözlük.

yazar alımını çok bekledim açılınca da adım soyadımla üye oldum. pişmanım nick değiştirmek istiyorum

Nazikçe reddedilmez güzelim Aşkım, nazikçe reddedilmeye gelmez Bir kere olsun, nefretini kus yüzüme Kus diyorum; Çünkü hiçbir şey hissetmemen, azaptır bana göre.. Nazikçe reddetme beni güzelim Beni nazikçe reddetme Bir kere olsun, istemiyorum de, küfret yüzüme Küfret ki anlasın yüreğim senin o olmadığını Alıp ceketini dönsün ardına bakmadan geriye.. Devamı için.. Beni nazikçe reddeden kızın yüzüne karşı okuyacağım şiirdir. Evet doğru; herkesin içinde, sahnede ona hitaben okuyacağım. Kaç haftadır erteleniyor. Acaba değiştirme konusunda bir işaret mi bu ??

109 gün önce kayıt olduğum sözlüğe ama anca girebildim

seni anlattığım herkes bana "bunları o kıza anlatsaydın sana çoktan aşık olmuştu." diyor. taşıdığım hislerin o kadar güçlü olduğunu bilseydim hepsini ilk fırsatta önüne sermiştim. ama hiçbir zaman bilmedim, bilemedim. farkına varamadım yani ne yaşadığımın. sana ulaşabilmenin mümkünatı bence hiç olmadı. sen her zaman gözümde şu kainatta şahit olduğum en güzel varlıktın. her zaman gönlümde ebediyen kalmanı istedim. o unutmak istediklerimin hepsi yalandı. benim için anlamını bilmiyorsun ama iyi ki varsın...

ben de aşık olmak istiyorum ama birisini unutmam gerekiyor kimseyi yara bandı olarak kullanmak istemiyorum, hoş unutmakta çok kolay ya.

son günlerde bi "merhaba" nın hayalini kuruyorum. hiç söylemeyecek bir merhabanın. sana veda etmeme sayılı günler kaldı. seni çok sevdim. ama olmadı. bir merhabayı bile çok gördün bana. canın sağolsun..

bu saatlerde sözlüğe girmeye korkuyorum ohal ilan edilmiş gibi herkes kütür kütür entry giriyo savaşta gibi hissediyom