asosyal itiraf

sözlük be, ben çok özledim

o sepetinde meyve taşıyor bende ilaç işte bütün mesele bu

içimde tarifsiz bir acı var, iç organlarım parçalanmış gibi hissediyorum. fiziki değil ruhani bir acı bu, aşk acısı değil yanlış anlaşılmasın, şu güne kadar hayatta yaşadığım her şeyin acısı bu, hayatın acısı. dün kendimi kestim. yani kendimi kestim dediğim jiletle göğsümde hatrı sayılır bir kaç yara açtım kendime. bu eylemi gerçekleştirirken sadece fiziki somut bir acının soyut bir acıyı bastıracağını, unutturacağını düşünüyordum. öyle olmadı, olmuyor sözlük... bedeniniz ne durumda olursa olsun ruhunuz acı çekiyorsa bu pek de sikinizde olmuyor.

seviyorum beyler.seviyorum ama engeller çok.

hacettepede okuyorum, şuan hazırlıktayım. belki bilirsiniz kampüste otostop çekmek bi hayli meşur. bugünde okuldan gelirken arkadaşımla otostop çekmeye karar verdik. neyse bindik falan filan arabadan bir indik telefonum yok. allahtan iphone falan değildi de kendimi bi nebze öyle avuttum. yalnızlık böyle bişey arkadaşlar

yirmi sekizinci (bkz: küsuratlı yazayım da salladığım belli olmasın) kez "çok küçük duruyosun" cümlesine maruz kaldım... evet, dolmuşta lise öğrencisi fiyatına gidebiliyorum, evet sesim oraya ulaşmıyor, ayy evet çok tatlıyım ama ye ter.

hayattan yeniden zevk almak istiyorum.dokunsalar ağlayacak gibiyim derler ya şuan o moddayim.artık beni anlayan insanlarla birlikte olmak istiyorum.kimseye bir kötülüğümun olduğunu düşünmüyorum ama özellikle son zamanlarda birileri tarafından düşüncesizlikle suçlanıyorum.

babanemin çok sevdiği bir torunu var sürekli heryerde ordan bahseder bugün abim babaannem ben sonfradayız bi anda " x her sabah bi süt içer ( 19 yaşında ) veya bi yumurta yer bazen hiç parasını bile harcamadan gelir eve " dedi ben de aferin ona dedim bekliyorum hani kapatsın yani bozuldum falan sansın şey dedi bunun üstüne " öyle senin gibi babasından parada isteyemez utanır sen gene rahatsın her zaman soruyosun babana !! " o kadar zoruma gitti ki. benim babam duvalarları olan biridir öyle sohbetimiz muhabbetimiz olmaz ama allah razı olsun her sabah evden çıkarken harçlığın var mı diye sorar ama işin komik tarafı sabahları harçlık almasam kimse hiç bi şekilde bu kız ne yer falan diye endişelenmez çünkü annemi kaybedeli 4 yıl oldu ve ben bunu böyle zamanlarda daha derin hissediyorum

sıla'nın kliplerini izleyemiyorum arkadaş. bakışlarının beni delip geçtiğini hissettim bir keresinde daha da kliplerini izleyemedim. yaklaşık 3 yıldır bu böyle. affet sıla :(

aniden istediğim hayatın bu olmadığını anladım. düşünsenize yaşayabileceğimiz onca hayat varken en sıkıcılarından birini seçmişiz belki de. çok iyi bir okulda okuyorum evet ama istemiyorum. en azından sıkıcı masa başı bir işte çalışmak istemiyorum. tekdüze bir hayat istemiyorum, bazen çok param olsun bazen hiç, bazen çok mutlu olayım bazen dipte. en önemlisi türkiye'de olmak istemiyorum. alım gücü yüksek bir yerde yaşamak istiyorum, garsonluk yapsam bile hak ettiğim parayı alabilmek istiyorum. toplumun bu kadar yargılayıcı olmadığı bi yerde, herkesin istediğini yaptığı bi yerde olmak istiyorum. ve şu andan itibaren hayatımı buna göre planlıycam kimse de umrumda olmayacak.

zamanında bir söz ugruna yasadıgım sehri terk etmeseydim suan daha ferah bi hayatım vardı sanırım. artık ne kadar cok sevmişsem ayrılmamıza ragmen tutmustum sözümü. belki barısırızda benım atandıgım sehire universite okumaya geli diye. ben sözümü tuttugumla yapayalnız bilmedigim bir sehirde kaldım oda iki sene sonra istanbula gitti. aradan 6 7 sene gecti bazen pişman olcak gibi oluyorum sonrasında en azından ben elimden gelen herseyi yaptım rahatlamasını yasıyorum. ben elimden geleni yaptım cokta sevdim ama olmadı. her zaman dedigim gibi insallah mutlu olur. ama ne benım o sevdigim kadar seveni bulur ne de ben artık onu sevebilirim. nötrlestim artık ona karsı. baya zamanımı aldı ama basardım sonunda. işte öyle sözlük bu da böyle bir kesittir hayatımdan.

sözlüğe artık sadece bestof'a düşenleri okumak için giriyorum

bugün koton'da gezerken yine çalışan sanıldım

az önce bir başlıkta sırayla tangalı ibrahim ve orhangutan'ın entrylerine denk geldim. yine inceden bir hüzünlendim. bu adamlarla sohbetim yok, tanımam etmem ama benimsemişim. akşam oldu hüzünlendim ben yine.

birgün daha bitti ve ben yine bu bok anlamadım bugünden asosyal sözlük :(

ağlamaktan sağ gözümün içi kanlandı şu an acıyor.

sağlam bi üniversitede makina mühendisliği okudum mezun oldum çalışıyorum ama sanırım diş hekimi olmak istiyorum. ama çevremdeki herkesten olumsuz yorumlar alıyorum. bunlara rağmen gidip diş hekimi olmayı kafama koydum. doğru mu yapiyorum bilmiyorum. diş hekimi arkadaşlar yardımcı olurlarsa sevinirim.

liseye başladığım günden beri yüzüm bir kere olsun gülmedi abi

bi itiraf değil ama uzuuun zamandır girmiyodum sözlüğe sözlüğün yüzü değişmiş hoş olmuş. elinize sağlık

utangaç insanları seviyorum korktuğunu saklamayanları, hata yaptığını kabul edip pişmanlığı kabul edenleri, duygularını dile getirebilenleri .

saat 00.00 da entry girdiğimin farkinda değilmişim gibi çek qanqa

son 1-2 yıla kadar kendimde gördüğüm en en en büyük şans annemdi, annemle aramızdaki diyaloğumuzdu. ama sanırım nazar değdi. artık eskisi gibi değiliz. hiçbişey paylaşmıyoruz, dertleşmiyoruz. oturup karşılıklı sigara yakmıyoruz. bu durumu ona götürdüğümde sanki karşımda ilişkinin bitme evresindeki, benden sıkılmış bi sevgilim varmış gibi hissettirdi. ben ilişkiyi kurtarmaya çalıştıkça daha kötü yerlere götürüyomuşum gibi hissettim. bu histen nefret ettim. çünkü karşımdaki gelip geçici birisi değil annemdi. varımı yoğumu anlattığım, dizinde ağladığım hayatta gözümü kırpmadan canımı vereceğim kişi annem yani. o kadar üzülüyorum ki bu duruma. aramızdami bağın giderek zayıflamasına ve bunu onun görmemesine. ne yapacağımı bilmiyorum, hayat şartları, yaşam mücadelesi insanı çok yoruyo, geriyo. belki de bundan dolayı gerginizdir diyodum ama değil. yaklaşık son 1 senedir falan biz eskisi gibi değiliz

twitter anasayfasinda gezinirken bir andan en başa gelip aynı tweetleri tekrar görüyorum. bu da mi dünyanın yuvarlak olduğunun kanıtı

o kadar canımı acıtan bişey ki buraya bile yazamıyorum

küçükken çoğunlukla evden kaçma planları yapıyordum. bir gün topladım eşyalarımı küçük de bir not bıraktım. beni merak ederler, ilgilenirler diye düşünürken tekrar eve döndüğümde bıraktığım notu kendim okudum... ulan hiçkimse mi farketmez ya? işte bu kadar da mal ve gereksizim

az önce polis çaldı kapıyı. iyi akşamlar, iyi akşamlar; neyse. gürültü falan duydunuz mu bahçede diye sordu, bahçe katında oturuyoruz. polise ihbar gelmiş bahçede hırsız geziyor diye. bi yandan da apartmandan sesler geliyor, e polisi görünce heyecanlanmışlar tabi. biz de duymadığımızı söyledik. bi yandan da komşular telefon ile arayıp ne oldu falan filan işte.. neyse polis duymadık diyince gitti. ay bak heyecanlandım ilk kez bir şey itiraf ediyorum bu başlıkta:d bahçedeki bendim amk. sigara içiyodum.

kendi yaralarımı kapatamazken kardeşime nasıl ablalık yapıcam, onun kırgınlıklıklarına nasıl yardım edicem bilmiyorum değişik bir çaresizlikmiş

bugün sevdigim adamın doğum günü sözlük ve ben yanında olamadım, içim çok acıyor, bunu nasıl dindiricem bilmiyorum, kendimi teselli edecek şeylerde bulamıyorum artık. iyi ki doğdun canım bal, nice birlikte senelere insallah.

trabzon'da okumama vesile olan her şeyin amınakoyım. yazan ellerimi, aklımı sikiyim. hayattan nefret ettim. hayatım sikildi aq memleketinde 20 senedir böyle lanet, böyle boş bir sene geçirmedim. hiç bir şeyden zevk alamıyorum amk.

insanların ilişkilerinde takındıkları sahtelik mizacı öyle tiksinç ki birbirlerini seviyormuş gibi yapıp çıkar ilişkilerini sürdürmek. yine aynı sekilde birbirlerini aldatmak. duygu dediğin şey aldatılır mı? ya o sana inanmışsa? ne kadar adice sevgi kavramını bile bu denli göt altına alan olay kahpelik. bunun cinsiyeti yok duygular aldatılmamalıdır. bunları gördükçe kendi kendime diyorumki iyi ki yalnızım. salt sevgi elbet bir gün beni bulacak. ben o nu bulana kadar kahve bardağım elimde sizin o yapmacık hareketlerinizi izleyeceğim.

bugün sözlükte tam bir yılım dolmuş. bana çok güzel insanlar kattın demeyeceğim çünkü öyle arkadaş canlısı bir insan değilim en başta. gerçek bir asosyal olduğumdan gelmiştim buraya. sadece baba diye seslendiğim her derdinde yanında olduğum, hiçbir şeyimi kimseyle paylaşamadığımdan ne sorunum olduğunu bilmeden her derdimde yanımda olmak isteyen güzel kalpli biri vardı o da gitti zaten. bir yıl önce şunlar şunlar başına gelecek deselerdi inanmazdım. ben yemek yediğim zaman hep unuturdum her şeyi. hiç olmamış gibi gelirdi. sihir gibi yemek benim için. dün akşamla dört gün oldu tam. evde herkes sadece teyzemin zoruyla yemek yiyor. kimsenin aklına bile gelmiyor yemek. herkes ağlıyor. babamı bir tek babaannem vefat ettiğinde ağlarken görmüştüm. o da tek sefer ağladı bitti. elli yaşında adam çocuklar gibi ağlıyor. çocuğu için çocuklar gibi ağlıyor. allah kimseyi hayatta en çok sevdiği insanla imtihan etmesin. abiniz varsa kıymetini bilin yanınızdayken. sizi en çok o sever. o düşünür. beni hep en çok o düşünürdü şimdi ne halde hâlâ en çok o düşünüyor. seni çok seviyorum şişko. göbüşüne iyi bak benim için.

metin2 oynuyorum. 101,93,90,75 level çarlarım var ve lonca başkanıyım

mutsuz üzgün moralim bozuk olduğu zaman bu hemen yüzüme yansıyor ve insanlar neyin var diye sormaktan kendini alamıyor. ben ise bu huyumu hiç sevmiyorum ama engel de olamıyorum. derdimi anlatmayı sorunumu paylaşmayı insanlara bişey anlatmaya açıklamaya çalışmayı istemiyorum.

sabahın 9una ders koyan bi sistem olduğu sürece bana günler aymaz

moralim bozuk olduğu zaman mehter marşı dinleyip mutlu oluyorum

saat 13.00 da kanal tedavim var , gün hiç aymadı :p

yine birisine güvenmeye başladım, yarı yolda bırakılır mıyım diye düşünmeden yaşayamıyorum.

her şey böyle başlamış. (#829480)

güzel günler göreceğiz güneşli günler

bazen yemeğin yanında ekmek niyetine çiğ köfte dürüm yiyorum.

çok özledim.

şu ana kadar 1 kızı sevebildim. ilkokul 4.sınıftaydı , 5.sınıfta okulunu değiştirmişti ismi aslı. bana beni sevdiğini söyleyen mektup yazmıştı kalpli falan :d o mektubu ablam saklıyormuş hâla neyse. bana bıraktığı şeyi paylaşmak istedim sadece, o da şu ; yazı yazarken i,ö gibi harflerin üstündeki noktaları küçük 'o' gibi yapardı çizik atmak yerine. ben de tam tersi çizik atardım. 11 yıl geçti üstünden hâla 'o' koyarım harflerin üstüne usulca..iyi geceler

kayıtlı olmayan bi numaradan seni çok özledim temalı dolu dizgin bir mesaj aldım. eski sevgili mi, dalga geçme amaçlı birileri mi diye düşününce inşallah ikincisidir diyorum. gerçek olmasın, kimse kimseyi böyle gizli saklı özlemek zorunda kalmasın.

bazen düşünüyorum da kendimi hiçbir yere sığdıramıyorum. sanki herkese fazlayım kimseye iyi gelemiyorum. mesela telefonumu birkaç gün açmasam kimse farketmeyecek kimse merak etmeyecek. garip.

üzülüyorum sözlük. çok fazla şeye üzülüyorum. maratonun daha başında nefesimin yetmediğini hissediyorum. detaylandırmak istemiyorum ki zaten bilirsin herkes en büyük dert benim sanırmış, o misal, yaşam mücadelesi veriyorum.

bazen kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki iç sesimden başka konuşucak kimsem kalmıyor. tek korkumsa onun da bi gün çekip gitmesi.

unuttuğuma inandığım gün rüyamda gördüm. güzel olmuyomuş böyle. artık rüyalarımda bile istemiyomuşum.

2 aylık bir birlikteliğim var sevgilim dün evime geldi sohbet muhabbet herşey güzel fakat yüzünde bi gariplik bi memnuniyetsizlik vardı telefonunu oturduğumuz yerde bıraktı wcye girdi (yapılacak en son şey ) pc açık aklımda binbir şeytanlık ne yapabilirim derken web whatsapp aklıma geldi aldım telefonunu elime webwhatsapptan kodu okuttum ve artık ne yazıyorsa kimden msj geliyorsa herşey bende daha önce böylesini yapmamıştım güvensizlik denilebilir ama olayda mesafe var herzaman yanında olamadığım için böyle birşey yaptım belki doğru belki yanlış belki de şizofren paranoyak deli olarak görünebilirim ama onu çok seviyorum

i̇lk geldiğim zaman buradaki herkesin deneme, hikaye, makale falan yazdığını ve burada çok sıkılacağımı düşünüp endişelenmiştim şimdi sadece düşüncelerime gülüyorum

unutamıyorum