aşk için yapılan en büyük çılgınlık

sanırım bunu kendine itiraf edebilmektir.önce "güzel kızmış ya!" falan dersin ama gitgide başka bi şeyler olur onu gördükçe.hani anlatılmaz yaşanır derler ya aynen öyle.bi de bunu ona nasıl söylicem kısmı var ki.. (bkz: boka battık dön geri dön dön)

sevdiğim hatunu görmek için ygs'ye çok az bir süre kala bütün ygs kitaplarımı satıp uçak bileti almak. sikerim böyle işi diyip 50 55 tane kitabımı yurttan arkadaşa okuttum. parasıyla uçak bileti aldım. insan allah'ın unuttuğu bir köyden istanbul'a gelince bir kültür şoku yaşamıyor değil.

ifşa fotoğraflar çekmek

arkadaşlar şuan aşk için evden kaçmış bulunmaktayım hafif korku var hava soğuk

saatlerce beklemiştim okulun bahçesinde..tabi bu size göre çılgınlık degil ama bana göre öyle ben kimseyi beklemem kolay kolay basar giderim

sadece "5" kez görüp,her yerden engellenip,yüzüne bakılmamasına rapmen hatta 1.5yılı aikım hiç konuşmuyor olmana rağmen 3yıl bir kızı sevip hergün farklı hesaplar açıp mesaj atarsın.onuda engeller hemde görüldü yapmadan.çünki bir kere görüldü yaptı sevindim mesajımı gördü diye.1.5 yıl boyunca bir kez konuştuk ondada "ya amk senmisin siktir git" dedi.bilmiyordu ki o küfür bile duymak beni mutlulukla doldurdu.ama artık vazgeçtim çok şey kaybetti geleceğin en büyük adamlarından biri olup pişman edicem.çektipim acıları unutmayacapım asla...

aşk kimsenin karşılayamayacağı türden bir lükstür.yapacak daha iyi bir şeyi olmayanlar içindir.

ayrılalı 8 sene olmuştu. 8 sene bi gün bile onu düşünmeden geçirmedim. facebook'ta bi konsere katılıyor postunu gördüm. hiç tanımadığım bi grup gittim bilet aldım tek başıma gittim. beni gördü merhaba diyip yanımdan geçip gitti...

arkadaşım sevdiği oğlanın penceresinin altına adın~ yazmıştı. buraya kadar her şey normal. asıl çılgınlık evin 3. kat olması

elimde çiçeklerle bütün bir ilçede 3 saat boyunca yürümüştüm. o sırada ilçede ağır abi olarak tanınan biriydim ve ilk defa birine aşık olduğumu söylemek üzereydim. elimde çiçek gören insanların önce gülmeye başlaması sonrada gözlerimin içine bakıp sus pus olmaları muazzam sahnelerdi cidden. sonrasını hatırlamıyorum zaten

eyüpe gidip gezip geri tuzlaya bıraktıktan sonra üsküdara evime gitmek

aşık olunarak zaten en büyük çılgınlık yapılmıştır.

sırf 5 dakika sarılıp kokusunu içime çekmek için gece oniki de levent'ten kalkıp, beylikdüzü'ne gittim. 5 dakika sarıldım. beş dakika lan, tüm güne bedel beş dakika. daha yeni geldim eve. bir daha yapar mıyım derseniz, yaparım. gerçi daha önce de nevşehir'den kalkıp gelmiştim 1 saat görebilmek için.

sevdim.