elimde çiçeklerle bütün bir ilçede 3 saat boyunca yürümüştüm. o sırada ilçede ağır abi olarak tanınan biriydim ve ilk defa birine aşık olduğumu söylemek üzereydim. elimde çiçek gören insanların önce gülmeye başlaması sonrada gözlerimin içine bakıp sus pus olmaları muazzam sahnelerdi cidden. sonrasını hatırlamıyorum zaten