şehirler arası otobüs yolculuğu

eczaeden uyku hapı almadan çekilmez 15 saat yol 2 tane atıp tüm yol güzel güzel uyuyorum

bu kelimeleri yanyana görünce kulaklarımda istemsizce adale-set fire to the rain çalıyor. artık nasıl dinlemişsem...

amına koyim horlayan dayı mı dersin osuran teyze mi dersin ağlayan bebe mi dersin kütük gibi koltuk mu dersin.tam bi işkence.hele 50 tane samsunluyla aynı otobüste gitmek bin kat daha zor.

uzun boylu ve dar koltuklu otobuse geldıysen dunyanın en rezalet dakıkalarıdır

sikicem çok uzunum amk sığamıyorum

geceyle başbaşa kalmak, kulaklıkla vakit geçirmek, yolu izlemek, molada sigara yakmak. çok sevdiğim gerçeği, bide arada dağıtılan kek e aşığım.

mp3 player'a en güzel parçaları dizip zamanı hızlandırmak yolculuğu daha güzel kılar.

6 yıldır uzakta okumam sebebiyle 2 ayda bir yaşadığım olay. lisede 3 saatti hemen geçiyordu da üniversitede yol 7 saat aq artık sıkılmaya başladım. şansınız varsa yolculuk rahat geçer, ne osuran denk gelir ne bebek, son bir iki sefer haricinde ben hep şanslıyım mesela. gece yolculukları ayrı zevklidir, hayal gücünüz genişse kulağınızda da sevdiğiniz müzikler varsa mükemmel olur

ben yollardayken hep hüzünleniyorum. sizede oluyor mu? eskiler, pişmanlıklar, utanç verici, sinirlendiğiniz anlar aklınıza geliyor mu? ya da yollarda ağlamanın zevkini hiç biliyor musunuz? her yolculukta başıma geliyor. en sevdiğim şey tek başıma uzun yolculuk yapmak. kulaklıklarım sakinlik ve konuşacak biri olmaması

okul için bayram sonu çıkacağım yolculuk, bir gecem yolda geçiyor, uzun boyluyum sığamıyorum. otobüste uyuyamiyorum. tek güzel yani molalarda otobüsün yikanisini izeyip sigara içmek

kamil koçun rahat otobüsleri var. 3+1 olanlarda cam kenarı tek kişilik olanlar çok harika her kolduğun müstakil prizi de var internet de. atıyorum bilgisayara film veya açıyorum oyun oynuyorum. 8-9 saatlik yol hemen geçiyor

şahsen ben şehirlerarasında bisikleti tercih ediyorum

hele bir de gece yapılıyorsa zaman durmuş hissi yaratır. herkes hayatına devam ediyormuş da siz aralarından sıyrılıp geçiyormuşsunuz gibi hissettirir. güzeldir

şanslıysanız yani yanınıza oturan kişi rahat duruyorsa, ağlayan bebek vs yoksa.. güzel olan yolculuktur. yol boyunca bol bol müzik dinlenir, düşüncelere dalınır, hüzünlenilir vs vs.

otobüs sizi tutmuyorsa en sevdiğiniz şarkıları bir listeye alıp bu şarkılar eşliğinde derin düşüncelere dalacak saatlere sahip olursunuz. ya da uyuyabilen uyur ki benim için mümkün olmayan bir eylemdir.

iskence aq iskence bu ne yeteeeerrrrr aq ayagini siktigimin evladi bas gazi ananin amina sokmayacaklar aq baaaaaasssss yeter aq basssssssssssssss okuz cekse daha hızlı giderdik

uyursun anlarım, horlarsın anlarım da... niye kükrüyorsun amk?

2 hafta sonra muğla'dan konya'ya yapacağım yolculuk türü. birçok anı biriktirir içinde, herşeye rağmen seviyorum bu yolculukları.

bileti ne kadar pahalı alırsan al, firma ne kadar iyi olursa olsun o ayak kokusu ve horlama peşini bırakmaz insanın

uzun süredir yapmıyorum gece uzun yolcuğun tadı bir başka oluyor yav

hele ki gurbetten sılaya dönüyorsan o yolculuk tarifsiz bir haz veriyor insana

çok severim. inşallah bu çarşamba muğla-konya yolculuğu yapacağım. 10 saat ama olsun. edit : 65 lira yapmışlar serefsizler.

çok seviyorum. bir de pamukkale turizm ile olursa.

yolculuğun verdiği duygusal durum kime gittiğine ya da kimden gittiğine göre değişir.

tuvalete gidebilmek için molayı dört gözle beklemek

başlığa girerken kulağıma bebek ağlaması, burnuma ayak kokusu gelmeye başladı.

her zaman ağlayan bir bebek ve telefonla bağırarak konuşan bir yaşlı amcanın olduğu yolculuk.

birkaç dakika önce 3 buçuk saatlik yola çıktım. bi hayır duanızı alırım.

yarın çıkacağım yolculuktur. malum vizeler bitti. abimi özledim, gideyim de bi evde saltanatımı ilan edip herkesi yıldırayım :)))

çok güzel bi seyahet türü bana göre hele de cam kenarında oturuyorsan

biletini ne kadar iyi bir firmadan alırsan al, o ayak kokusu ve bağırarak konuşan yaşlı amcalar/teyzeler her zaman olacaktır.

fix olan başka bir model ablamızda 30 lu yaşlarında (mutemelen 30-34) bi tane 5 yaşında (genelde erkek) çocuğu olur (bu aq çocuğu çok aşırı şımarıktır ama konu bul degil neyse) her boku biliyomuş gibi bi havası vardır.her boka karışır şöför bi yanliş yapsında çirkeflik yapıyım diye gözler sözde kendince hakkını yedirmez bir tiptir siyah adidas esofman pembe renginde nike air serisi giyer kocişkosu onlarla birlikte değıldir çunku izin alamamistir görmemişin önde gidenidir.madem bu kadar elitsin uçakla git amk kimse senin durdukyere öflemeni püflemeni dinlemek zorunda degil

gecenin bir saatinde ankara'dan kalkıp da mersin'e doğru yola çıkışımı özleten seyahat modeli.

anadoludan kalkan bir otobüsteyim. yaklaşık 30 dakika önce köprüyü geçip avrupa yakasına vardık. tam önümde son sürat aksiyon filmi izleyen dayı boğazı geçtiğimizi görmedi bile, havanın kapalı oluşunun da etkisi var elbet. çemkirip duruyor 2 saat oldu hala istanbul'u geçemedik mi diye. olucakları heyecanla bekliyorum. aynı dayı televizyonu açılmıyor diye muavini tokatlıyordu...

cam kenarında oturup tarlalara bakmak en sevdiğim yanıdır. bide bi poşey dolusu abur cuburla geçen 16 saat.

çok uzunsa yorar, eziyet olur insana.

dinlenme tesisinde 3 çeşit yemek denmeyecek yemeğe 60 tl vermiştim hala düşününce kalbim sizliyo

sırf iki kuruş fazla vermemek icin ne olduğu belirsiz adamlardan bilet alırsanız turşu bidonu muamelesi göreceğiniz yolculuk.

ilkbahar da yapılır. eğer kışsa yusuf yusuf olursunuz yazsa da terden yapış yapış. en rahati ilkbahar hafif esintili

düzenli olarak canımın çektiği şeydir.

en yakın havaalanı memleketime 3 saat olduğu için aktarma yapmamak adına istanbul'dan 12 saatlik yolculukla eve giderim. güzel bir müzik listesiyle gece yapılacak bir yolculuk insanda terapi etkisi yaratır.

yalnız bende mi oluyor kitap okursam yada tele fazla bakarsam baş ağrısı oluyorr. ama kafayı koydum mu zalım uyurum :))

bi kaç yıl önce 9-10 saatlik bi otobüs yolculuğu yapmıştım. gideceğim yere bisikletimi de götürdüm. indim muavin eşyalarımı veriyo sonra bi baktım gözden kayboldu meğer benim bisikleti almış otobüsün etrafında turluyo. sonra şoför işine bak diye kızınca bisikleti verdi. ben giderken arkamdan bi tur daha binebilir miyim der gibi bakıyodu.

koridorun sol tarafına yerimi alıp -takıntım var-, cam kenarına oturduktan sonra kulaklığına takıp hayatın anlamını sorgulamak için iyi bir zamandir. hayat nedir? anlam nedir? şaka gibi gelecekte yolculukta hayatımın planını yapar, inşa eder ve yikarim.

onu düşünmekten okuldan eve servisle zor giden ben, şehirler arası otobüs yolculuğu yapabilir miyim sence?

bu yolculuğun en güzel yanı nereden nereye gittiğini hatırlarsın.uzaklara dalıp gidersin. eskilere bakarsın. yaşanmışlıklar vardır. bir de yaşamak istediklerin.

severim. en güzel uykum hep otobüs yolculuğunda olandır. gündüzleri leş gibi olur. bağıra çağıra ağlayan çocuklardan dolayı sevmem. uzun yolculuklarda ne uyuyabilirim, ne de izlediğim şeyden keyif alırım. otobüsün içinde bir şeyler yiyenlerden nefret ederim tabiri caizse. leş gibi kokar otobüs. tv çalışmazsa olay çıkartırım. her seferden sonra bakıma giren otobüste nasıl olur da tv çalışmaz? en arka koridor tarafı favorimdir. bacakları koridora bir salarsın. ohh mis. gelen yok giden yok. priz olması farzdır. prizsiz otobüs mü olur bu devirde? yakında 20 kişilik yataklı olanlarını bekliyorum. öyle otobüs üretirlerse kombine alırım.

allah muhtac etmesin ya sırf otobusle yolculuk yapmamak için il dısına cıkmıyorum

erzurum dünyanın bir tarafı her yaz iki gün yolda harcıyorum resmen ckldld