üst edit : entryi okumadan bilgilendirme amaçlı
(#1422173) okuyunuz. ki nasıl bir varlıktan bahsediyorum anlayın.
bana çaresizliğin resmini yap deseler yapamam ama çok güzel tasvir edebilirim. 11. katta olan eve çıkarken beraber bindiğimiz asansörde abimin yellenmesi. i̇nanın hayatta kendimi bu kadar çaresiz hissettiğim başka zaman yoktur. nefes tutma konusunda baya profesyonellik kazandım. 52 saniye tutabiliyorum artık. adam her asansöre bindiğimiz de i̇stisnasız bir atış yapıyor. ültimatom veriyor götüyle pezevenk.
bugün pazar kalvaltisi için bize geldiler, kahvaltı sonrası beraber bindik asansöre 7. katta komşunun küçük oğlu bindi, çocuk inene kadar 2 kere sordu abi daha gelemedik mi diye. çocuğun devreleri yandı.
bundan büyük çaresizlik yoktur benim için.