bugun 2. defa direksiyon sınavına girdim.
tek gittim, benden önce sınava girecek olanları izledim.
bir çocuk babasıyla gelmişti,babası oğlandan daha heyecanlıydı sınava girerken "hadi oğlum sen benden iyi sürüyorsun git hallet gel " dedi adamın gözlerinde gerçek sevgiyi gördüm sonra kendime baktım
bana araba öğretecek bir babam olmadı yanımda 25 yıl sonra ilk defa direksiyon kursunda direksiyona geçtim.
bir kız daha geldi 18 yaşlarında bana göre küçük heyecanlı babası ve annesi ile gelmişti baktım babası esas heyecanlı olan " olmasada canın sağolsun kızım" dedi o da.
uzun zamandır kendimi böyl yetim hissettiğimi hatırlamıyorum.
çok şükür yanımda annem hep var destek olarak ama bir kız için babanın yanında olması başka/
bugun gene kaldım sınavdan ama bu canımı sıkmadı yapacak birşey yok dedim geçtim.
ama yanımda hadi kızım git hallet gel canını sıkma diyen bir baba olmaması canımı çok acıttı.
edit: 3. direksiyon sınavımda geçtim. sonunda.