sagopa kajmer'in
saydam odalar albümünden bir şarkı. şarkıyı ilk açtığınızda biri kalbinizi avucunun içine alır, sıkar, bitene kadar da bırakmaz. hatta kimi zaman bittiğinde de bırakmaz. çok derin, çok çok derin.
link
bu ikilemlerin arkasında çok şey var
hiçbir şey bir neden değil ki,
ama hak ettiğimi düşündüğümde hiç de adil değil ki
sen nesin ve kimsin? sal yaralı balıkları gitsin, misina artık çok gergin
ister istemez her şeyim sende rehin
ne yanlış bir karar masası, sen ne kötü bir hakimsin
bu ne zor bi dosya, sen ne kolay bir kararsın
senden görünmüyor önüm, meğer ne kolaymış fikri ölüm.
hep anlatırdı sevdiklerim
böyleyken böyle olur, söz söylenir göz dolar, haziranlar şubat olur
ihtimallerimi düşünürüm ve ihmallerimi yoklarım,
içimden ayrılık şarkıları bestelerim ve söylerim.
ben deli dolu biriyim, ama şu an sadece doluyum,
kırılmış bir sağ kolum,
gönlü bir hayli kırık, yapayalnız, bomboş bir yolum
beni arayan orda bulur, sözün bittiği yerde bekliyorum.
canım malum, yarım eksik, bu kadar mı kolay çeker insan sevdiğinin şakaklarına tetik!
sanki sen bir avcı, bense infalak eden keklik
vakit durdu, bu acı beni boğdu, bittim şimdilik.
ama galiba, bütün bu olanlara dayanamam, ama hazırım
sen giderken adımlarını sayarım
heyhat ! ne yazık seni yanlış tanıdım sanırım.
üzerime yıkılan yüksek apartmanlar, bana söylenmiş gibi çalan şarkılar
bitmeyen derin hasret ve geçmeyen zaman,
en dibini ancak senin bildiğin o dipsiz kuyu, defol git şimdi rahat uyu
ya biriktirdiğim onca yarınlık, ben yarımken yarınla bu gün arasında nedir farklılık ?
senden varan güller artık rayihasız,
ben uslu çocuk sen arsız,
sensiz yerim yurdum yokmuş gibi ben diyarsız
herkes bana bakıyormuş gibi, ama herşey normal
sorulan sorular en çok acı veren, her yerden sual
ben bir aç, sense tok misal,
sen olmadan ne işe yarar en güzel kumsal, ne olur gitme kal
bir tek özlemleri deviremedim şu ince bileklerimle, geriye kalan her şeyi yıktım, fena yaptım
ve en güzeli unuttum, defalarca tekrarladım kendimi, her yeni gün için
ama her yeni gün eskidi, yarın baktım ki hep ordayım,
aynı noktalardayım, ortada kalmış ortalık kişiyim.
sen şimdi yoluna bak, ben adımlarını sayarım
bütün bu olanlara dayanamam, ama madem öyle hazırım..
ama galiba, bütün bu olanlara dayanamam, ama hazırım
sen giderken adımlarını sayarım
heyhat! ne yazık seni yanlış tanıdım sanırım..