bir gün okuldan eve geldim ama altıma işicem. banyoda babam var giremiyorumda. ablamdan yardım istiyorum altıma işicem diye bağrınıyorum. küçüğüz bide baya. en üst katta oturuyoduk ozaman. gel dedi sifoncum ben seni çatıya çıkarıyım orda sal dedi. dedim tamam başka yapacak yer yok. çıktık çatıya ablam elimi tutuyo ben işimi görüyorum tabi. sağolsun ogünde dandik kiremitlerin ses çıkarıp, çişimin şıp şıp hesapladığımızdan farklı bir yere damlamasıyla babamı çatıda görmüş olduk. sonrası babamın bizi çatıdan söylene söylene indirip ablama 'kızım çocuk buraya işetilir mi?!' diye bağırmasıyla benim olaydan sessiz sedasız sıyrılışımdır. odaya gelip ablamın 'sidiğine sıçıyım' demesiyle hiç unutamadığımız anımızdır. yaşaşın küçük kardeş olmak!