o zamanlar velediz daha.babam kardeşimle bana yüz bin lira harçlık vermişti şimdinin on kuruşu o zamanların hızlı parasıydı.benim salak kardeşim parasını kaybetmiş ağlıyordu.bende üzülmesin diye dolabının üstüne kendi harçlığımı bıraktım işte burada paran aptal aptal ağlama diyecektim ki parayı koyarken görüp paramı abim çalmış diye yaygarayı bastı.ben de ağlamasın diye oraya koyuyordum baba derken sen çalmasan öyle bir şey yapmazsın deyip dövmüştü beni.