ilkokul 1.sınıftayken bazı sebeplerden dolayı 2.dönem başka bir okula geçmek zorunda kalmıştım.yeni okul yeni öğretmen yeni arkadaşlıklar vs.çocuğuz tabi o zamanlar sana silgi veren naber diyen kutu kutu pense oynadığın çocuğa aşıkmışsın sanıyorsun hatta betimlemek gerekirse annemin babamı sevdiği gibi falan diye düşünüyorsun.neyse ben de sınıftan a.b adlı bir çocuğa farklı hısler besliyorum.çünkü tek arkadaşım o ve sınıfın en uzunları oldugumuz için yanyana oturuyoruz.bu böyle 5.sınıfa kadar devam etti büyüdükçe hislerde falan bir artma meydana geliyor neyse 5.sınıfın sonunda yıl sonu gösterisi yapacagız ingilizce bir tiyatro oynayacağız sınıf öğretmenimiz anlatıyor bir aile olacak çocuklar vs çocuklar şunlar şunlar olacak anne b (yani ben) olacak baba a.b olacak. duydum ama nasıl mutluyum neyse gösteriyi yaptık bitti son olarak tango yapacagız sahneye çıktık heyecandan öleceğim annem babam ablam herkes bizi izliyor.o gün a.b elimi tutup dans etmeye başladığımızda bana 'çok güzel olmuşsun'demişti ben de ona 'cok yakışıklı olmuşsun'demiştim ve böyle sadece bakışarak güldüğümüzden dolayı dans etmeyi unutmuştuk belki cocukca rezil olmuştuk ama sözlerle her şeyi unutmak paha biçilemezdi.son olarak bu ana geri dönmesekte tekrar yaşasak ?