izmit'te eski vilayetin anayola bakan tarafında banklar var bilen vardır belki. genelde canım sıkıldığı zaman alırım 2 şişe bira, birde kitap. takarım kulaklığı takılırım kendimce. bir gün yine aynı şekilde takılırken orta yaşlı bir amca geldi, kulaklığımı çıkarttı. ters ters bakarken muhabbete girdi ne yapıyorsun falan filan, canı sıkılmış belli bende terslemedim konuşuyoruz. en son baktım gidecek gibi değil. alkolün de verdiği yetkiye dayanarak eski sevgilime mesaj atmıştım, "acil ara beni, dakikam yok çok önemli" diye. aradı, açtım "alo birtanem geldin mi? tamam hemen geliyorum." diyip kapattım. açıkladım durumu amcaya kalktım. ortamdan uzadıktan sonra geri mesaj atmıştım teşekkür ederim falan diye. muhabbet uzamıştı epey evi de yakın benim olduğum yere "canım sıkıldı buluşalım mı" ayaklarına girdim, tamam dedi. akşamına "özlediğimi fark ettim" demişti, barışmıştık.
(bkz: bir taşla iki kuş)
edit: 6-7 ay sonra ayrıldı yine.