youtube da rastgele gezinirken denk geldiğim, nasıl olurda bu zamana kadar duymadım diyerek kendime kızmama sebep olan harika parça.
atilla ilhan'ın aynı adlı şiirinden bestelenmiş parça.
nur yoldaş'ın da hakkını teslim etmek gerek, mükemmel yorumlamış parçayı. ayrıca parça'nın alt yapısı da bir o kadar harika.
bir kere dinledikten sonra bağımlılık yapan şaheser.