aklıma sürekli, atatürk'e karşı beslediği eşsiz ve sonsuz sevgiden ötürü bir dakikalık saygı duruşu esnasında sağduyusunu ve konsantrasyonunu yitirerek, tamamen sabi olmasından kaynaklı yaramazlıklar peşinde koşan bir ilkokul birinci sınıf öğrencisine doğru koşarcasına ilerleyen, onu herkesin gözü önünde öldüresiye döven, ağza alınmayacak kelimelerle yerin dibine sokan, akabinde ata'ya olan bağlılığını kanıtlamaya devam etmek üzere huşu içinde saflardaki yerini alan bir adet öğretmeni getiren gün.