kime göre, neye göre? allah aşkına zaten göstermelik olup ona buna sanki biz kendimizi bilmiyormuşuz gibi karışacak, nereye gidip gitmeyeceğimizi ayırt edemiyormuşuz gibi kısıtlayacak, sürekli çocukmuş gibi trip atacak birini istemediğimiz için yok. bunların ötesinde zaten insan sevmek sevilmek için yaratılmamış mı? sevdiğimizle birlikte olmamamızın, bizi sevdiğini hissedememizin, her anı onunla yaşayamamızın, ellerini tutup gözlerine bakamamızın neresi şans?