(#878023)
sonucunu merak edenler olmuştu.
20 eylül sabahı uyandım.
mesaj attım şu saatte müsait misin geliyim mi ilaçları almaya diye.
o saatlerde eczanede olmaya çalışacağım dedi.
dışarda işin varsa başka zaman da gelebilirim dedim.
şimdi dışardayım da o saatte gelicem dedi peki dedim.
hazırlandım çıktım.
tabi hazırlanana kadar bi yarım paket sigara içtim heralde.
gidiyorum eczanesine doğru kendin olacaksın oğlum unutma derken derken stresten bi 3-4 çöp daha.
her neyse gittim.
hoşgeldin dedi güzel bir gülümsemeyle.
hoşbuldum dedim.
seni hoş bulmamamın imkanı var mı zaten? diye iç geçirdim.
yaşlı bir amca vardı bir şeyler soruyordu ben de geçtim oturdum beklemek için.
her neyse o amca da gitti.
ilaçlar hazırmış aldım.
bekliyorum ama çıkamıyorum.
bi duraksama oldu öyle olunca.
ben de arkadaşımı almaya gidicem zaten işim var dedi.
elini uzattı hadi cıkalım dercesine dışarı çıktık.
arabanın başına geldik.
okulumun ne olacağını sordu.
(kapatılan cemaat üniversitelerinden birinde okuyordum)
anlattım böyle böyle dedim.
hayırlısı olsun dedi sağol dedim.
yanmışsın sen de dedim tatile gitmiş besbelli.
güldü utandı.
en sevdiğim tepkilerinden biri.
sarılasım geldi.
öpesim geldi gülümsemesinden.
tarifsiz bir acı sözlük.
yanıbaşında iken o arandaki dağlar kadar olan mesafe insanı mahvediyor.
konuşma bitti ben gidiyorum dedi.
peki dedim dikkat et kendine.
"görüşürüz" demiş bulundum.
sonra mahzun bi bakışla ayrıldım yanından.
teşekkür etmek aklıma gelmemişti.
dediğim gibi bir tek o temin edebiliyor o ilacı bana cünkü.
mesaj attım aradan 1 saat geçtikten sonra.
'teşekkür etmeyi unuttum çok sağol' dedim.
rica ederim ne demek dedi.
ben ne yazsam diye düşünürken kısa saç iyi olmuş dedi.
uzun saçlıydım onunlayken.
şaşırdım kestirme derdi hep.
teşekkür ederim dedim bunun için de beğenmene sevindim.
gördü cevap vermedi.
bu kadar.
ne düşüneceğimi bilemiyorum iki gündür.
o bakışları tanıyorum ben.
eskimemiş hiç o bakışlar.
hala parlıyordu gözlerinin içi.
ne ummalıyım ne yapmalıyım hiç bilmiyorum.
yazmadım da o mesajın üstüne bir daha.
çaresizce bir şeylerin olmasını bekliyorum elim kolum bağlı.
birazcık beni istediğini düşünsem yazardım ama asla istemediğini söylemişti kaç defa şans istediğimde.
ne yapmalıyım bilmiyorum sözlük.
çaresizlik belirsizlik öldürüyor insanı.