hayatı baştan sona ilginç, nerdeyse her 10 yılda bir ölümü denemiş.
"Sylvia Plath’taki intihar saplantısı yaşamı boyunca yakasını bırakmaz. İlk girişiminden on yıl sonra, araba kazası süsü verdiği bir intihar girişimi daha vardır. Sylvia soğukkanlılıkla arabasını yoldan çıkardığını ve o an içtenlikle ölümü istediğini anlatır aile dostu Alvarez’e. Her on yılda bir uğradığı ve alay ettiği bir kıyıdır ölüm: “Bak gene yaptım işte/ Her on yılda bir/Nasılsa buluyorum yolunu/ Yalnızca otuzundayım/Ve kedi gibi dokuz canlı,” İntihar oyununun üçüncü perdesi ne yazık ki ölüme kavuşturacaktır şairi; o hem alaysadığı hem de tutkuyla istediği ölüme. Babasının erkenden ölümü; dünyayı ve onu bırakıp gitmesi Sylvia Plath’ta öylesine derin bir ruhsal travma yaratmıştır ki, şair için ölüm, her on yılda ödenmesi gereken bir borç gibidir."
daha fazlası için