liseye giderken ufak kardeşim sözümü hiç dinlemiyordu. bir keresinde kahvaltıda yine sözümü dinlemedi üstüne artistlik yaptı. nereden aklıma gelmedi bilmem ama burnumun bir deliğini tıkayıp diğeriyle sümük fırlatmıştım. kış aylarındaydık heralde bildiğin şlaaak diye yapıştı alnının ortasına. anneeaa kanlı sümük attı abim bana diye ağlayışını unutmam. bu da böyle iğrenç bir anımdır.