giden insan.
aldatilip ya da istismarcı ilişkilerden bikip gidenlerden bahsetmiyorum. genel olarak ilişkilerde güzel olan her şeyi hiçe sayıp karşıdakini gözünü kırpmadan harcayacak kadar vefasız insandan bahsediyorum. vazgeçer o insan. değersiz hissettirir. tozlanmış kırgınlıklarını silaha çevirip defalarca saplar yüzüne. hiç yapmadığı kadar yakar canını. siz'i siz yapan birbirinizi birakmayacaginız inancındır ancak bunu söylemeye hakkın olmadığını hissettirir. dinlemez, kalbin olduğunu düşünmez. kırılman umrunda değildir. seni kendisi düştü diye dusurmek istemiştir belki de.
oysa sevdiğini sevdiğin yapan yanında kalmasıdır ve sen o boşluğun yasını tutarken kaybettiğini zannedersin kıymetli bir şeyi. kendine kırılırsın. kendini sorgularsın. canın yanar. seni güzel bulan insan sende çirkin gormüştür, kapanmasına yardım ettiği yaralar açılır, belki giden insanın kendisi açar hepsini yeniden ve yeniden.
sonra bir bakarsın ve değmezmiş dersin. gidecek insanlara içinden kızar, belki nefret edersin ancak giden insana nefret gibi bir güçlü duyguyu değer biçemezsin. senden bir sürü şey koparıp kanayarak bırakmıştır, yeniden ayağa kalktığında onun için tek bir kırıntından vazgecmeyeceksindir.
varsın senin boşluğunu üç kuruş etmez bahaneleriyle doldursun.
artık gitmeye alışmış insanlardan uzak durman gerektiğini biliyorsun.