ismail abi : adın ne ki senin?
şekerpare: şekerpare.
ismail abi: ya şekerpare diye isim mi olur muymuş? nasıl isim o tatlı ismi gibi.
şekerpare: babam koymuş adımı. benim babam biraz deliydi de.
ismail abi: şşt! ama oldu mu ama şimdi hiç! insan babasına öyle der mi? ağzından çıkanla kulağının duyduğunun, tuttuğunun.. çok güzelsin!
şekerpare: efendim?
ismail abi: insan hiç babasına öyle şey der mi? ayıp ama! ne kadar yakışıksız, ne kadar ayıp, ne kadar güzel gözlerin var!
şekerpare: yarın bana buraları gezdirir misin?
ismail abi: burda gezecek hiçbir yer yokki. bu sahil var o kadar.
şekerpare: o zaman bizde başka yerleri gezeriz, tabi işin yoksa?
ismail abi: yok işim yok. işsizim ben. alahım hayatımda işsiz olduğuma bu kadar mutlu olduğumu bilmiyorum. iyki işsizim ya.
şekerpare: tamam o zaman yarın görüşürüz.
ismail abi : görüşürüz hacı! ay hacı mı dedim ben?