bunu söyleyen bir peygamberin ümmeti olan bizlere ne kadar yakışıyor değil mi kalp kırmak ?
her gün yapıyoruz bunu. bazen annemizin bazen teyzemizin bazen can dostumuzun bazen sokakta hiç tanımadığımız bir çocuğun kalbini kırıyoruz bazen isteyerek bazen istemeden. umrumuzda dahi olmuyor. bilerek yapmadımki deyip vicdanımızı rahatlatıyoruz. vicdanımız rahatlamaya o kadar müsait. biz bu yüzyılın insanları olarak her şeyi değersizleştirip masum rolü takınmayı iyi biliyoruz. her şeyin üstünden geçiyoruz.
hadi kalp kırdık diyelim, karşımızdaki ne kadar kötü olursa olsun özür dilemeli ve gönlünü almayı denemeliyiz. belki o bunu hak etmiyor ama biz bu iyiliği hak ediyoruz.