insanı hem özgürleştiren hem de kısıtlayan bir şey bu ya.
bazı anlar vardır, bazı davranışlar; güzel/yakışıklı bir insana yakıştırılmayan. heh işte böyle durumlarda "zaten çirkinim kaybedecek neyim var sanki" diyerek özgürleştiriyor insanı.
bir de bazen, çirkin diye atfedilen insanların layık görülmediği davranışlar olur, aşık olmak gibi mesela, ya da çok güzel bir kıyafeti giymeyi istemek gibi. o zaman da frenliyor seni. "hop birader, bu tiple hiç kalkışma üzülürsün" der gibi.