bir yerde stefan zweig tarafından yazılmış bir kitaba denk gelirseniz tereddüt etmeksizin alınız efendim! 
okuyunuz. 
her kitabında stendhal sendromu yaşadığımı hissederim. bu dünyaya ait olmayan güzelliklerden biri. insanlar kısa olduğu için mi bilinmez hep "satranç" ile bilir. oysa ki "bilinmeyen bir kadının mektubu" da aynı şekilde harikuladedir, bir solukta bitiverir fakat o kadar övgü almaz. 
karakter ve durum analizleri öyle güzeldir ki; kitaplarında her şey bir bütün, bizde okuduğumuz yazıdaki bütünlüğün bir parçasıyız gibi. 
yarattığı bir çok karakter gibi ölümü seçmiştir.