yokluk,buna bağlı olarak açlık.bilmem sadece bende mi olur fakat aç karnına uyuyamaz insan.bir süre sonra midene kramplar girmeye başlar.
sabah olur kahvaltı masasına oturursun,sandalye soğuktan kırağı tutacak kıvama gelmiştir.donmuş reçeli bayat ekmeğe sürüp aç karnını doyurmaya çalışırsın.herkesin servisle gittiği okula karda kışta annenin ördüğü hırkayla gitmeye çalışırsın.ayakların sırılsıklam olur çünkü botlar delik.elde yok avuçta yok.yenisini alacak baba zaten ortalıkta yok durumları toparlamak için gece gündüz çalışıyor.ayakların ağrısı mideye doğru vurmaya başlar.derste uyursun.
beslenme saati denen boktan vakit gelmiştir,annenin yaptığı ekmek arası haşlanmış yumurtayı kemirirsin.haşlanmış yumurta tabi bi süre sonra kokmaya başlar.öeeaaa kokuyooaa diye daşşak geçer zengin bebeleri.akşam olur,okuldan nefret edersin.yarın ki eziyeti düşünüp uyuyamazsın.sonra sonrasını sikeyim konu nerden nereye geldi.
ama iyi içimi döktüm iyi oldu.kısaca açlık uyutmaz.