makyaj yapmak yerilecek bir şey olmadığı gibi, yapmamak da göklere çıkarılası bir durum değildir.
bazen insanlar daha iyi hissetmek ve beğenilmek isterler. makyaj yapmak bu amaca hizmet eden onlarca yöntemden yalnızca biridir ve yapanı yargılamayı gerektirmez. (makyajla tamamen bambaşka birine dönüşen insanları tenzih ederim.)
gel gelelim, bir insanı sırf makyaj yapmıyor diye övmek de bir o kadar manasızdır. çünkü makyaj yapmamak insanın zaten doğasında vardır, yani yaradılışından var olan bir şeyi sürdürmesi neden övünülecek bir şey olsun ki. örneğin ilk insanlar da nefes alıyordu, biz de alıyoruz. öyleyse nefes almayı devam ettiren herkese övgü yağdıralım?
bir de, makyaj yapmayan kadın için, doğallığına güvenir vs. gibi şeyler yazılıp çiziliyor. muhakkak kendine güvendiği için yapmayanlar da vardır. ama örneğin ben; doğal halimle (günümüz güzellik anlayışına kıyasla) son derece vasat bir tipimdir. yüzüm, burnum vs orantısız hatta çirkindir. ama ben bu özelliklere güvenerek değil sadece canım istemediği için makyaj yapmıyorum. bu kadar.
yani insanları, "yok makyaj yapıyor tü kaka", ya da "vay makyaj yapmıyor kadın gibi kadın be, kendine güveniyor" şeklinde sınıflandırmak yerine, onların hayata bakış açısı, fikirleri, düşünceleri, diğer insanlara ve hayvanlara davranışları gibi daha önemli şeylerini önemseseniz dünya daha güzel bir yer olabilir.