hiç kimseye hiçbir şey hissetmemekten evla olan eylemdir.
herkes hayatının bir döneminde birilerini beğenir, hoşlanır hatta daha da ileriye giderek (kendilerine asla bakmayacak birine) aşık olurlar.
aşk acısı denilen durum da genellikle biten bir ilişkinin ardından veya hiç karşılıl bulamamaktan yaşanır.
ben genellikle ikinci grubu yaşadığım için anca o çerçeveden değerlendirebilirim bu durumu. ve ilk cümlede de yazdığım gibi hiçbişey hissetmemekten bin kat güzeldir.
birilerine iyi kötü bir şeyler hissetmek, yeri geldiğinde onun için sevinmek veya üzülmek, yaşanmışlıklıkları garip bir hüzünle hatırlamak veya hiç yaşanmışlık yoksa olacağını hayal etmek güzeldir. ve bir gün can yakmamaya da başlar, daha da güzelleşir aşk acısı. edebi bir şeye dönüşür ve hayatınıza güzellik katar.
oysa hiçbir şey hissetmemek? çöl gibi.
yeri geldiğinde acı da çekecek olsanız, sevin kardeşim. sevmek güzeldir, canlı hissettirir ve hayatınıza anlam katar.