bunun ardından neden ile başlayan çok şey sıralanabilir. hiçbirinin de anlamlı bir cevabı olduğunu düşünmüyorum. bi an durup her şeyi bir kenara bırakıp düşünmeye başladığında anlıyorsun bomboş olduğunu. sadece boşluk hissi oluyor ve sen o boşlukta kendine bir yol aramak için çırpınıyorsun, boşa. bu yüzden düşünmemeyi seçip anı yaşamak gerek diyorum kendime lakin tek yaptığım anı yaşarken aslında yaşamayıp sonrasında ne olacağını 'düşünmem'. bundan ne yazık ki vazgeçemiyorum, huy işte.