2,5 senedir kullandığım ve muhattap olduğum her insanın gözünün olduğu, hatırı sayılır da bir miktar para verdiğim bi güneş gözlüğüm var. neyse geçen aylarda memleket trabzon'a gitmiştim 15 günlüğüne. gittiğim her yerden çıkarken özellikle gözlüğümü kontrol ederdim aman unutmiyim, o kadar insanın gözü var diyerekten. velhasıl, dönüş vakti geldi. abim beni ve annemi havalimanına götürüyor, yaklaşmışız.. derken gözüme güneş vuruyor, annem çıkarıp gözlüğünü taktı. ben de elimi çantama uzattım, kutuyu buldum ve bir hafiflik farkettim.. yine de bi yerde unutmuş olma ihtimalimi zerre aklıma getirmiyorum falan derkeeen; bi açtım gözlük yok! çantanın her yerine baktım fakat yok yok yok.. anında ağlamaya başladım. bildiğin hıck hıck ağlıyorum. uçağı beklerken oturup zihin köşküme
(bkz: sherlock holmes) bir yolculuk yaptım ve hafızamı geri sardim. abime mesaj attım ve portmantoya bakmasını söyledim. abim, gözlüğü takıp foto çekinip "buni mi arayisun" diye mesaj attı :d gözyaşlarımı sildim, sonra durup düşündüm(arada böyle mantıklı şeyler de yapıyorum yani, yanlış olmasın) ve dünyanın en salakca şeyine ağladığımı farkettim. sonuna kadar okuyanlardan, beklediklerini alamadıkları için özür dilerim ama başlık zaten saçma şeyler değil miydi yani? çok da göze batacağımı sanmıyorum :d