ilk kestirişimden önce belimdeydi saçlarım. kuaförüm ısrarla kesmek istemesede kısacık küt istedim. o gün bugündür daha iyi hissediyorum. omzun, boynun boş olması harika bir duyguymuş da kimseler bana söylememiş. düzenli aralıklarla kestiririm hala. şehir değiştirdiğim için aynı kuaförüme gidemiyorum. birkaç ayda bir yolda yürürken esiyor azcık kısalttırayım, rast gele bir kuaföre giriyorum:
-ne olacaktı?
+saç kesimi.
-modele karar verdiniz mi?
-evet, dedikten sonra elimle gösteriyorum istisnasız her kuaför inanamıyor.
bekliyorlarki telefondan açayım ünlüler göstereyim, şuradan böyle gelcek, burdan böyle dökülcek diyeyim. kısa öz. gözünü seviyim küt saçın.