onu en son tam 3 sene önce ankara da aşti de gördüm. mühendislik sınavına girmek için gideceğini söylediğinde onunla gitmek için ısrar edip beraber gittim. geri dönüşte otobüsü beklerken söylediği sözler yüzünden onu tek başına gönderdim sonra salya sümük 1 saat ağladım. aradan tamı tamına 3 sene geçti. bugün onu gördüm. eve gelirken halk otobüsünde. benzetirim sandım ama değildi. dudağının sol üst tarafındaki benini bakışlarını unutmam mümkün değil. gözümü ayırmadim. ayakkabıma bastılar sesimi çıkarmadım sadece ona baktım. o yine güzeldi yine asildi. saçlarını boyatmış tek farkı oydu. ağlamaya başladım millet deli olduğumu düşündü ama olsun. ben onu sevmiştim lan. ama o beni sırf çulsuzun tekiyim diye terk etmişti. yine duygularım depreşti ona karşı. belki yine otobüste karşılaşırız o zamana kadar kendine iyi baksın.