mağdurun belirli veya belirlenebilir olması gerekir. mağdurun isminin açıkça belirtilmesine ihtiyaç yoktur. mağdurun kim olduğunun failin ifadelerinden anlaşılabilmesi yeterlidir. bu husus, tck’nın “mağdurun belirlenmesi” başlıklı 126. maddesinde; “hakaret suçunun işlenmesinde mağdurun ismi açıkça belirtilmemiş veya isnat üstü kapalı geçiştirilmiş olsa bile, eğer niteliğinde ve mağdurun şahsına yönelik bulunduğunda duraksanmayacak bir durum varsa, hem ismi belirtilmiş ve hem de hakaret açıklanmış sayılır” şeklinde belirtilmiştir.
bir arada bulunan birkaç kişinin hakarete uğraması halinde, suçların içtimaına ilişkin hükümler tatbik edilir. buna karşılık mağdurun bireysel olarak tayin ve teşhis edilmesinin mümkün olmadığı bir topluluğa hakaret edilmesinde durum farklıdır. fiilin yöneldiği topluluk ne kadar geniş olursa, mağdurun tayin ve teşhisi o nispette imkânsız hale geleceğinden suç oluşmaz. şu halde, bu ihtimalde suçun oluşabilmesi için ilgili kişi topluluğu açıkça sınırlandırılmış ve belirlenmiş olmalı ve fiil belirli ve teşhis edilebilir kişilerle ilişkilendirilmelidir.
halkın bir kesimini oluşturan sayısı belirsiz bir topluluğun sosyal sınıf, ırk, din, mezhep, cinsiyet veya bölge farklılığına dayanarak aşağılanması halinde tck’nın 216. maddesinin 2. fıkrası tatbik edilir. ilgili hüküm ise "halkın bir kesimini, sosyal sınıf, ırk, din, mezhep, cinsiyet veya bölge farklılığına dayanarak alenen aşağılayan kişi, altı aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır." şeklindedir.