bundan 2 sene evvel tanıştık. başlarda bir elektriklenme olmuştu ama olmadık. o benim bir arkadaşımla birlikte oldu ben başkasıyla. daha sonra çok yakın arkadaş olduk. arkadaş ortamı ister istemez ilişkimiz olduğu insanlardan ayrıldık. ilk sene böyle geçti. ikinci sene daha da yakın arkadaş olduk derken birden okuldan naklini aldırdı. bizim ortam dağıldı tabi. aradan 3 ay geçti aynı ortamdan bir arkadaşımızın doğum günü partisinde karşılaştık. karaoke dans falan derken gün öyle geçti. tabi benimki biraz yavşaktı önceleri benimde gram aklımda içimde yok buna kapılıcağım. daha sonra akşam eve geldim baktım eski arkadaş ortamım yine grup falan açmış. bende benimkine kız ayarlamaya çalışıyorum güya. sonra bu muhabbetler bahanesine başladı her gün her saat bana yazmaya. sonra yavaş yavaş ben dedi kimseyi istemiyorum ben seni alacağım. dedim ben sana kanka dedim kanka ayağı göt ayağı olur mu hiç?. valla ben kanka demedim ben seni alacağım dedi. 3-4 hafta bir ikna aşaması başladı konuşuyoruz,ilgisi mükemmel hoşuma gitmeye başladı falan. dedik buluşalım. sonra eski arkadaş ortamını bir araya getirip topluca buluştuk. kafe falan derken kendimizi burgerda bulduk. yemeği yedik daha sonra onlar terasa sigara içmeye çıktılar biz lavaboya gittik arkadaşımla. lavabodan dönerken bi çocuk bana el falan salladı bişeyler oldu. sonra çenesi duşuk arkadaşım masada bunu şak diye anlattı. e benimkini tutabilene aşk olsun. çocuklarla kavga çıkardı. ayırdık ettik. çocuğun yanındaki arkadaşına döndü"bak kardeşim bu benim sevgilim bunlarda bacılarım aynı şeyi biz yapsak ne olurdu? hala daha artistleniyor ben bu çocuğa nasıl eyvallah diyim?" dedi. zaten ordan sonrasını hatırlamıyorum. elimi falan tuttu. akşamına da resmi olarak çıkmaya başladık. sonuç olarak bu bana çok büyük bir ders oldu. kısmet nasılsa herşey öyle oluyor. siz ne kadar imkansız vs derseniz deyin o insan yazılıysa kaderinizde kaçamıyorsunuz. bazen pişman olunuyo belki ama ben hep şükrettim. allah herkese de yaşatsın sevmeyi sevilmeyi.