yalnız hissedilen anlar

hayatının büyük bölümünde yer alan insanların, hatta tabir-i caiz ise yediğin içtiğinin ayrı gitmediği insanların bir zaman sonra bir defa bile arayıp sormaması sonucunda oluşan durum. yüzyüze gelince yine can ciğer kuzu sarması olacağız biliyorum ama acıtıyor. tamam yaz okulundasın, tamam her zaman görüşemeyiz tabiki zateb çalışıyorum ama o telefonu eline aldığında her gün konuştuğun insan aklına gelmez mi hiç? çok yalnız hissettiriyorlar ve bunun farkında değiller. kalabalığın içinde, o yanında en rahat ettiğin insanları arıyor gözün yine salak gibi. oysa akıllarına bile gelmediğimi biliyorum. saf ben. bir de burda sitem ediyorum. ulan yalnız hissetmiyorum resmen hissettiriliyorum.