umarım bu yazdığım başıma dert açmaz şu dönemde ama ilkokul 8 ve lise 1 dönemlerimde sınava hazırlanmak ders çalışmak ve orada olan arkadaş muhabbetinin hatrına gittiğim cemaat, ya da örgüt. az çok biliyorum içeriklerini, ders çalıştırırlar, çözemediğiniz soruları çözerler. sohbetler olur vs vs.
bırakma sebebim de şuydu. "istedikleri gibi olmazsan umurlarında olmuyorsun." onların istediği gibi davrandığın sürece islammış, hakmış hukumuş allah rızasıymış geçerli. aykırı olursan eğer kesinlikle yoksun. bu sebepten dolayı da ayrıldık bir daha adım bile atmadım, aramadım da. söz konusu arkadaş grubu ile amacımız eğlenmekti, onlar olmadan da bir araya geldik ve eğlendik. allah var abilere gidiyorum deyip çok fazla arkadaş sabahlamalarına katıldım, ailem hala daha bilmez bunu.
zaten yaş bir yere geldikten sonra içeriğinin çürümüş olduğunu fark ediyorsunuz, azıcık neyin ne olduğunun farkındaysanız şayet. polislik sınavları öncesi verilen sorular ile polisliği kazanan bir çok kişi varken sohbetlerinde kul hakkından! falan bahsettikleri oluyor. askeriye içine sızmak için gönderdikleri öğrencilere binbir türlü yalan söylettirirlerken müslümanlıktan dem vuruyorlar vs..
şöyle de bir durum var, ciddi ciddi beyin yıkama olayları gerçekleşiyor orada. eğer gözünüzü açmak istemeyip az hizmet düşkünü olursanız hocadan efendimiz! diye bahsetmeleri zorunuza gitmiyor. ya da orada kalmak zorunda olan kişiler de oluyor, ev var yemek var. ailen yok, dışarı çıksan kalacak yerin yok, yapman gereken namaz kılmak, sana ayırılan öğrencilere abilik yapmak bir yandan da kendi okulunu okumak. bu kadar, ki durumu masumlaştırmak için söylemiyorum. bu mu zorunluluk diyecek olanlar için bahsettiğim dönemler 12 14 yıl öncesine ait. o zamanlar terör örgütü olarak adalandırılmıyorlardı, kimse kötü olduklarını düşünmüyordu.
suçlu şu ya da bu diyemeyiz, kötü denilmiyordu. kabul görüyordu, insanları birleştiren kaynaştıran bir cemaat grubu diyorlardı sadece. yani orada beyni yıkanan yoldan çıkan insanlar kötü bir şey yaptığını düşünmüyordu, buna karşı çıkmayanlar da öyle. ortada kötü bir şey yoktu yani, kimse üzerine kafa yormuyordu.
haa şu bahsettiğim "istedikleri gibi davranmazsan umurlarında değilsin." durumunu fark ettiğim zamandan beri ben iyi yaklaşmam bu adamlara mesela. çekinmem söylerim ağzıma geleni, ama o zamanlar "aman öyle deme hocadır." diyenler şimdi bana gelip, "hağyinler, alçaklar nasıl yaparlar bunu." diyorlar, bir şey demiyorum. vurmuyorum yüzlerine, zira o zamanlarda bunu kötü bir şey olarak görmeyen herkes kadar suçluluar çünkü.
sözün özü, zifte bulanmış değnek. eline yeni bakanlar kirin farkında, şu suçlu bu suçlu demek samimi değil. tek suç son bir kaç yıldır hala daha bu oluşumun masum olduğunu savunanlar o kadar.
allah kabul etsin şakirt kardeşlerim, haftaya kız tavlama sanatları isimli konumuz için yine bekliyorum. umarım beni de aydınlatacak birileri çıkar, maklube yerine cocacola içeceğiz, yine çok asiyiz!