çok klasik gelebilir belki sizlere ama ben en çok "özdemir asaf - lavinia" severim. lavinia, neden bilmiyorum, her zaman ağlatır beni..
onun dışında "cemal süreya - bir çiçek" biricik şiirimdir. şöyle ki;
"bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde,
bir yanlışı düzeltircesine açmış;
gelmiş ta ağzımın kenarında
konuşur durur.
bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda,
güverteleri uçtan uca orman;
aldım çiçeğimi şurama bastım,
bastım ki yalnızlığımmış.
bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni
keşke yalnız bunun için sevseydim seni."