zatı halimi siz çok sevgili yazarlara tasvir edeyim efenim. böyle sanki yaptığı kuponu yatmış biri gibi ( kupon yapmıyorum, yapmam da) , sevdiceğiyle uzaklara kaçmak için anlaşmış ama son anda sevdiceği tarafından ekilmiş ve tren istasyonunda bekleyen biri gibi, sınavda doğru yaptığı şıkkı silip yanlışı işaretlemiş biri gibi, parasına kıyıp maça gittiği ama çok farklı skorla mağlup olan takımı destekleyen biri gibiyim bugün. şans yüzümüze gülmez bizim efenim. ihanete uğramak bizden eksik olmaz. elimde imkanım varken bazen değerlendiremem ben efenim hedefe ramak kalmış olsa dahi. büyük umutlarla yaptığım bir plan büyük hüsranlara dönüyor efenim artık şaşırmıyorum. işte böyle, bu günlerde kendimi daha bi tuhaf hissediyorum ve galiba bu halimede alışmaya başladım. bilemiyorum.