üniversite yıllarımda kazandığım alışkanlık. birinci sınfta kızların aynında bile ağzımdan küfür kaçıyordu istemeden (adanada büyümenin etkisi olabilir mi bilemiyorum). sonra baktım insanlar küfrü garipsiyor, kimse gülmüyor ''espriyi'' anlamıyor. ben de bıraktım, ama baya yavaş konuşuyordum sadece küfür değil argo olmayınca sözcük haznem daralmıştı asdzf.
şimdise hiç küfretmiyorum, anca kendi kendime.