beni çok etkileyen bir durumdur. yani normal bi durum olsa herkesle barışırım ama yakın arkadaş olunca hani imkansıza yakın bir şey oluyor, sanıyorum ki sizde de öyle olmuştur. son 4-5 aydır konuşmuyorum samimi olarak gerçekten yani etkisini azaltsa bile insanın hayata küsmesine bile sebep oluyor. bir insana küsmek bütün herkesten nefret ettirebiliyor işte böyle zamanlarda. siz siz olun arkadaşlar güzel zamanları boşa geçirmeyin, çünkü kaybettiğiniz zaman geri gelmiyor ve giden de eskisi gibi olmuyor. her neyse how i met your mother'da geçen bir sözle son vereyim sözlerime.
"eğer bir şeyi seviyorsan, onu asla elinden bırakma. bir saniye bile olsa yoksa sonsuza dek kaybolur"
eyvallah.