depresyongadin

evlat olmuş, sevilmemiş. çocukluk travmaları sebebiyle kendini bildi bileli acı çekmiş, büyümüş büyümüş, içine kapanıklığı kronik depresyona dönüşmüş, kişilik bozuklukları yaratmış. belki herkes gibi travmaları, acıları varmış, ama o artık kaldıramıyormuş. çünkü arkasına baktığında hep yalnızmış. annesi evlenip kendi hayatını kurmuş, o kapının ağzında dikilip üç çocuklu ailenin pazarları yatakta güreşmelerini izlemiş. kardeşlerini çok sevmiş, annesi çalışırken hepsini özenle büyütmüş. bir gün babaları, kötü örnek olduğu gerekçesiyle onu evden sürgün etmiş. babasına sığınmış, o tiksindiği babasına. neredeyse hiç görmemesine rağmen karakterinin de, tipinin de tıpatıp benzediği o adama. dayanamamış. üvey abisi sahip çıkmış, tedavilerini üstlenmiş. 20'li yaşlarına gelmiş, hayattan ümidi kesmiş. iki odalı bir evin içinde, bayramda köyde bulup yanına aldığı kedisiyle birlikte, çürüyormuş. hayattan çok fazla beklentisi olup, bunları gerçekleştirecek gücü yokmuş. gerçekten evladım olsam, ben de sevmezmişim onu. o kim ki, benim o. merhabalar ben depresyon gadın. depresyonu içine sinmiş insan.