her sözünde sitem var; her bakışın imalı.....
öldüreceksin beni, katlim sence vaciptir
neden kalbın yaralı? neden gönlün yamalı?
bil yazdığın her cümle, boğazımdaki iptir...
can çekişiyorum vur; vur ki, çabuk öleyim,
rahat et, müsterih ol, intikam al aklınca...
sanki senin esirin, sanki sana köleyim...
hislerin rehber olup aklına takılınca...
adam gibi sevmeyi sen öğrettin, öğrendim;
güvenim bitik sana, sevgim öldü diyorsun
neden her gün arayan, sesini duyan bendim...
neden yine bahçende, güller soldu diyorsun...
şimdi ise sevgimi tahkir mi ediyorsun?
katilim olacaksın, maktülün olacağım...
güvensizlik içinde sevgim öldü diyorsun
yaktığın, savurduğun son külün olacağım..
rahat etsin yüreğin ve kanat çal göklere
mavilerle dost geçin, mavi denizlere uç
bu gayretten vaz geçip, uğraşmayım boş yere
çünki senin içinde, ölümüm bence korkunç...
ölmüşsem... öldürmüşsen, güvenin yoksa zaten,
bu sevginin meyvesi, zehir olur kalbime.
beni ruhsuz bir ceset... öyle görüyorsan sen
ne diyeyim sevdiğim, ne diyeyim ben kime......
adam gibi sevmeyi, öğrenmemişsem şayet
ölüyorum bilesin, can çekişiyor sevgim...
eyle sevdiğim eyle, beni bana şikayet...
sayende ölüyorum; öyle de pelesengim...
katilim olacaksın, maktülün olacağım
sevgin inamım olsun..... huzurla öleceğim.....
gürsoy solmaz