bir kenjitsu sensei var.tokatla huzuru bulduruyor.
tokatın özellikle sakinleştirici bir yanı var.
belki doğduğun andan itibaren doktorun geriden şamarlaması,
annenin babanın seni severken yanağını okşaması, sinirlendiğinde hafiften şamarlamasına bağlı bir aktarımsal mevzu olabilir.
onun dışında dayak nevroz dönemlerine birebirdir.
bunu sadece atmak veya yemek olarak düşünmek yanlış olur.
boğuşma diyelim.
içimizde tuttuğumuz negatif düşünceler bizleri aşırı strese sokar.
kavga esnasında içerideki tüm negatif/pozitif enerji dışarıya bir noktaya odaklanır ve fışkırır.
sonuçta rakibini dövsende dayak yesen de bir rahatlama hali ortaya çıkar.