bu benim.
böyle her şeye geç kalmış gibi...sürekli nedensiz depresif bir haldeyim.böyle ruhum topalmış gibi...lan nasıl anlatsam,anlamayacak zaten kimse.anonimliğimden faydalanarak söylüyorum normalde burnu havada sanırlar ama eziğin tekiyim lan!
çabasız ve amaçsız yaşamak hoşuma gidiyor.bir gün de sabah bir amaç uğruna uyanmayım ya.unutsun herkes beni,ben bile kendimi.
hep ne zaman yapalım sorusuna dün diye cevap vermek geliyor içimden...hep aynı senaryolar...insan sıkılıyor...bunalım,depresyon ve cinnete artık inanıyorum...teşekkürler insanlık.
gece gece yaşadığım tribin haddi hesabı yok.