böyle olmamalıydı.şehirlerin açık arazilerine park etmemeliydim bir gece uyanıp da saçını okşamalıydım değil duvarları.tutuşturan hasretleri döş cebimde taşıyınca radyasyon etkilenen çiçekler gibi kaldım görüyon demi ölmüyomda öldürüyom zaten böyle zamanlarda bi türküye bi bakışa bi anıya içiliyo değil yokluğuna.
kilimliyo ışıltısı sabahların gözünün çapağı kırılmamış daha uyanmıyon ne demeye. yanındaki adamın umursamazlığı bozuyo kafamı hiçbirşeye üzülmüyom da bu çok boktan. karış karış bilirken tenini çorak tarlalara yüz tuttum ben değil çiçek açmaya
yalnızım demiyom ama yıllar sonra ikimizin adını çoğul kullanacak çocuklar kürtajla aldırılıyo bir bir. kural bana çok açık sana çok kolay. koşturacaktık ovaların yeşiline değil mezarlara.
zaten sarhoş falan oluyom gecelerine unutamıyom da unutturuyom kendimi bizınıs klas. ben umudumu kaybetmedim gızım vurdular köşe başında götü donan aşıkları
ne demeye bekleyeydim seni
hem gelmedin de.korkum türkülere gızım
değil dayak yemeye.
geçemedik senle feleğin sacından
ben söyledim sende söyle
bana varsan ölür müydün acından.