şüphe etmediğin tek kişi sensin. herkesin bir gün sahteleştiğini gördüğünden beri kimseye inanmıyosun. sırtını dönemiyosun en çok yaran orada çünkü. yüzüne bakamıyosun her sözünde bir yalan varmış hissine kapılıyosun. sözün en yalın haliyle, bu evrende güvenebileceğin tek bir kişi dahi kalmadığını sanıyosun. ve tüm bu güven yoksunluğu zamanında çok güvenişinin bedeli. ve sen o bedeli baktığın her yüzde her an ödüyosun.işte yaşadığımız sorun tam olarak bu..