ben hayatta küçük olma avantajını mağdur edebiyatı yapmayacağımdan kullanamaz, bu da yetmezmiş gibi mağdur edebiyatına maruz kalırdım. evde bi rekabet havası hakim olurdu, zaman zaman tartışmalar yaşanırdı aramızda. ama dışarıya karşı eminim ki bir olurduk, birbirimizden nefret ettiğimiz anlarda bile elaleme bunu belli etmezdik. ha, bana uyum sağlarsa (ben büyüğüm havalarına girmezse) sorun yaşamayız,
(bkz: win win) durumu söz konusu olur ama zor iş o.
edit: entiri biraz devriğimsi olmuş. abiyi bırak, kardeşim bile yok.