sıcacık huzurlu bir şey. nasıl sevilmez. çocukken her yaz yaylada ananemin yanında kalırdım. karnım ağrıyor diye mızmızlanırdım, ananem "kediyi karnına koy geçer ağrısı" derdi. yapardım şıp diye geçerdi sanki.
yine aynı yaylada annemi babamı özlerdim, kediyi masaya koyardım. çenemi masaya dayayıp uzun uzun kedinin gözlerinin içine bakardım. sanki içimden geçenleri anlıyormuş gibi gelirdi. sonra gözümden iki damla yaş süzülürdü, onun gözlerinde de o hüznü görürdüm. çocuk aklı. sevin kedileri.