her ne olursa olsun insan bir şans daha veremez mi sevdiğine, sevenine? aşk zaten sadakat değil midir? kusurları görememek değil midir ki?
gülücükleri, öpüşmeleri, sarılmaları, gözlerin birbirine temas ettiğinde çıkardığı kıvılcımı bir anda yok saymak bu kadar kolay mıdır? sevgi bu kadar mı ucuzdur? seven insan bu kadar çabuk vazgeçecekse neden vardır ki aşk?
yok arkadaşım yok... sevmiyor artık. "seninle yedik, içtik, eğlendik, öpüştük, koklaştık, seviştik... ama ben artık sıkıldım senden, başka birisini de buldum hem. güzel geçen zamanın hatrına dostça ayrılalım. hakkını helal et" demektir bu.