şairliğine iyi başlayıp daha sonra şairliğinde gerileyen kişi. zaten hep öyle olur. şair kişilik muhalifliğiyle, isyankar tavrıyla kendini ve şiirini gösterir. sen tüfeksiz hareketler diye kitap yaz. kitabında "hırsızlık diyemiyorlar, hırsızlığı güzel göstermek için yolsuzluk tabirini bulmuşlar" minvalinden şeyler yaz.
sonra devran dönsün önceden yazdığın şeyleri yutarcasına neredeyse "yolsuzluğu" savun. yazık oldu bence kendisine.
yine de ben kendisini şu mısralarıyla kayda değer bir şair olarak antolojime kaydettim.
(bkz: rabbim sen olmasan kimin aklına gelirim ben)
(bkz: senin de kıyılarını elinden aldılar mı)
(bkz: kaçan bir gol kadar üzülmedik değil mi? ölürken çocuklar o güzel afrika'da)
(bkz: eline sağlık tanrım leyla çok güzel olmuş)
(bkz: tanrım eline sağlık dünya da çok güzel olmuş)
(bkz: keşke biraz ölmesem)
(bkz: tanrım gülleri ve sessiz harfleri koru)
(bkz: yaşamak ne zor kalbi olana)
(bkz: beraber yürüyelim olur mu)